Mga Awit 119
1 Mapalad silang sakdal sa lakad, na nagsisilakad sa kautusan ng Panginoon.
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Mapalad silang nangagiingat ng kaniyang mga patotoo, na nagsisihanap sa kaniya ng buong puso.
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 Oo, silang hindi nagsisigawa ng kalikuan; sila'y nagsisilakad sa kaniyang mga daan.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 Iyong iniutos sa amin ang mga tuntunin mo, upang aming sunding masikap.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Oh matatag nawa ang aking mga daan, upang sundin ang mga palatuntunan mo!
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Hindi nga ako mapapahiya, pagka ako'y nagkaroon ng galang sa inyong lahat na mga utos.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Ako'y magpapasalamat sa iyo sa pamamagitan ng katuwiran ng puso, pagka aking natutuhan ang mga matuwid mong kahatulan.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Aking tutuparin ang mga palatuntunan mo: Oh huwag mo akong pabayaang lubos.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Sa paano lilinisin ng isang binata ang kaniyang daan? Sa pagdinig doon ayon sa iyong salita.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Hinanap kita ng aking buong puso: Oh huwag nawa akong malihis sa iyong mga utos.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 Ang salita mo'y aking iningatan sa aking puso: upang huwag akong magkasala laban sa iyo.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 Mapalad ka, Oh Panginoon: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Aking ipinahayag ng aking mga labi ang lahat ng mga kahatulan ng iyong bibig.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Ako'y nagalak sa daan ng iyong mga patotoo, na gaya ng lahat na kayamanan.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin, at gagalang sa iyong mga daan.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Ako'y magaaliw sa iyong mga palatuntunan: hindi ko kalilimutan ang iyong salita.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Gawan ng mabuti ang iyong lingkod, upang ako'y mabuhay; sa gayo'y aking susundin ang iyong salita.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Idilat mo ang aking mga mata, upang ako'y makakita ng kagilagilalas na mga bagay sa iyong kautusan.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Ako'y nakikipamayan sa lupa: huwag mong ikubli ang mga utos mo sa akin.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Ang puso ko'y nadudurog sa pananabik na tinatamo sa iyong mga kahatulan sa lahat ng panahon.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Iyong sinaway ang mga palalong sinumpa, na nagsisihiwalay sa iyong mga utos.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Alisin mo sa akin ang kadustaan at kakutyaan; sapagka't iningatan ko ang iyong mga patotoo.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Mga pangulo naman ay nagsiupo, at naguusap ng laban sa akin; nguni't ang lingkod mo'y nagbulay sa iyong mga palatuntunan.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Ang mga patotoo mo naman ay aking mga kaluguran at aking mga tagapayo.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Ang kaluluwa ko'y dumidikit sa alabok: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Aking ipinahayag ang mga lakad ko, at ikaw ay sumagot sa akin: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Ipaunawa mo sa akin ang daan ng iyong mga tuntunin: sa gayo'y aking bubulayin ang iyong kagilagilalas na mga gawa.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Ang kaluluwa ko'y natutunaw sa kabigatan ng loob: iyong palakasin ako ayon sa iyong salita.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 Ilayo mo sa akin ang daan ng kasinungalingan: at ipagkaloob mo sa aking may pagbibiyaya ang iyong kautusan.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 Aking pinili ang daan ng pagtatapat: ang mga kahatulan mo'y inilagay ko sa harap ko.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Ako'y kumapit sa iyong mga patotoo: Oh Panginoon, huwag mo akong ilagay sa kahihiyan.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 Aking tatakbuhan ang daan ng iyong mga utos, pagka iyong pinalaki ang aking puso.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 Ituro mo sa akin, Oh Panginoon, ang daan ng iyong mga palatuntunan; at aking iingatan hanggang sa wakas.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Bigyan mo ako ng pagkaunawa at aking iingatan ang iyong kautusan; Oo, aking susundin ng aking buong puso.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Payaunin mo ako sa landas ng iyong mga utos; sapagka't siya kong kinaaliwan.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Ikiling mo ang aking puso sa iyong mga patotoo, at huwag sa kasakiman.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Alisin mo ang aking mga mata sa pagtingin ng walang kabuluhan. At buhayin mo ako sa iyong mga daan.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Papagtibayin mo ang iyong salita sa iyong lingkod, na ukol sa takot sa iyo.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Alisin mo ang aking kadustaan na aking kinatatakutan: sapagka't ang mga kahatulan mo'y mabuti.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Narito, ako'y nanabik sa iyong mga tuntunin; buhayin mo ako sa iyong katuwiran.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Padatingin mo rin sa akin ang iyong mga kagandahang-loob, Oh Panginoon, sa makatuwid baga'y ang iyong kaligtasan, ayon sa iyong salita.
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Sa gayo'y magkakaroon ako ng kasagutan sa kaniya na dumuduwahagi sa akin; sapagka't ako'y tumitiwala sa iyong salita.
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan sa aking bibig; sapagka't ako'y umasa sa iyong mga kahatulan.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Gayon ko susundin ang iyong kautusan na palagi magpakailan-kailan pa man.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 At lalakad ako sa kalayaan; sapagka't aking hinanap ang iyong mga tuntunin.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Ako nama'y magsasalita ng iyong mga patotoo sa harap ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 At ako'y maaaliw sa iyong mga utos, na aking iniibig.
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 Akin namang itataas ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na aking inibig; at ako'y magbubulay sa iyong mga palatuntunan.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Iyong alalahanin ang salita sa iyong lingkod, na doo'y iyong pinaasa ako.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Ito'y aking kaaliwan sa aking pagkapighati: sapagka't binuhay ako ng iyong salita.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 Ang palalo ay dumuwahaging mainam sa akin: gayon ma'y hindi ako hihiwalay sa iyong kautusan.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Aking inalaala ang mga kahatulan mo ng una, Oh Panginoon, at ako'y nagaliw sa sarili.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masama na nagpabaya ng iyong kautusan.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Ang iyong mga palatuntunan ay naging aking mga awit sa bahay ng aking pangingibang bayan.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 Aking inalaala sa gabi ang pangalan mo, Oh Panginoon, at sinunod ko ang iyong kautusan.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Ito ang tinamo ko, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Ang Panginoon ay aking bahagi: aking sinabi na aking tutuparin ang iyong mga salita.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Aking hiniling ang iyong biyaya ng aking buong puso: magmahabagin ka sa akin ayon sa iyong salita.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Ako'y nagiisip sa aking mga lakad, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Ako'y nagmadali, at hindi ako nagmakupad, na sundin ang iyong mga utos.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; nguni't hindi ko nilimot ang iyong kautusan.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 Sa hating gabi ay babangon ako upang magpasalamat sa iyo, dahil sa iyong mga matuwid na kahatulan.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Ako'y kasama ng lahat na nangatatakot sa iyo, at ng nagsisitupad ng iyong mga tuntunin.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 Ang lupa, Oh Panginoon, ay puno ng iyong kagandahang-loob: ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Turuan mo ako ng mabuting kahatulan at kaalaman; sapagka't ako'y sumampalataya sa iyong mga utos.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; nguni't ngayo'y tinutupad ko ang iyong salita.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 Ang palalo ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin: aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; nguni't ako'y naaaliw sa iyong kautusan.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 Mabuti sa akin na ako'y napighati; upang aking matutuhan ang mga palatuntunan mo.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 Ang kautusan ng iyong bibig ay lalong mabuti sa akin kay sa libong ginto at pilak.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Ginawa ako at inanyuan ako ng iyong mga kamay: bigyan mo ako ng unawa, upang matutuhan ko ang iyong mga utos.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Silang nangatatakot sa iyo ay makikita ako, at matutuwa; sapagka't ako'y umasa sa iyong salita;
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Talastas ko, Oh Panginoon na ang mga kahatulan mo ay matuwid, at sa pagtatapat, iyo akong dinalamhati.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Isinasamo ko sa iyo na maging kaaliwan ko ang iyong kagandahang-loob, ayon sa iyong salita sa iyong lingkod.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Dumating nawa sa akin ang iyong malumanay na kaawaan upang ako'y mabuhay: sapagka't ang kautusan mo'y aking kaaliwan.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 Mahiya ang palalo; sapagka't dinaig nila ako ng walang kadahilanan: nguni't ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Bumalik nawa sa akin yaong nangatatakot sa iyo, at silang nangakakakilala ng iyong mga patotoo.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Maging sakdal nawa ang aking puso sa iyong mga palatuntunan; upang huwag akong mapahiya.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Pinanglulupaypayan ng aking kaluluwa ang iyong pagliligtas: nguni't umaasa ako sa iyong salita.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong salita, samantalang aking sinasabi, Kailan mo ako aaliwin?
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Sapagka't ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak sa usok; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga palatuntunan.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Gaano karami ang mga kaarawan ng iyong lingkod? Kailan ka gagawa ng kahatulan sa kanila na nagsisiusig sa akin?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 Inihukay ako ng palalo ng mga lungaw na hindi mga ayon sa iyong kautusan.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Lahat mong mga utos ay tapat. Kanilang inuusig ako na may kamalian; tulungan mo ako.
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Kanilang tinunaw ako halos sa ibabaw ng lupa; nguni't hindi ko pinabayaan ang mga tuntunin mo.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Buhayin mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob; sa gayo'y aking iingatan ang patotoo ng iyong bibig.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Magpakailan man, Oh Panginoon, ang iyong salita ay natatag sa langit.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Ang iyong pagtatapat ay sa lahat ng sali't saling lahi: iyong itinatag ang lupa, at lumalagi.
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 Namamalagi sa araw na ito ayon sa iyong mga alituntunin; sapagka't lahat ng bagay ay mga lingkod mo.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Kundi ang kautusan mo'y naging aking kaaliwan, namatay nga sana ako sa aking kadalamhatian.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Hindi ko kalilimutan kailan man ang mga tuntunin mo; sapagka't sa pamamagitan ng mga yaon ay binuhay mo ako.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagka't aking hinanap ang mga tuntunin mo,
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 Inabatan ako ng masama upang ako'y patayin; nguni't aking gugunitain ang iyong mga patotoo.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 Aking nakita ang wakas ng buong kasakdalan; nguni't ang utos mo'y totoong malawak.
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Oh gaanong iniibig ko ang iyong kautusan! Siya kong gunita buong araw.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Pinarunong ako kay sa aking mga kaaway ng iyong mga utos; sapagka't mga laging sumasa akin.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Ako'y may higit na unawa kay sa lahat ng tagapagturo sa akin; sapagka't ang iyong mga patotoo ay gunita ko.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 Ako'y nakakaunawa na higit kay sa may katandaan, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 Aking pinigil ang mga paa ko sa lahat ng masamang lakad, upang aking masunod ang salita mo.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 Ako'y hindi lumihis sa iyong mga kahatulan; sapagka't iyong tinuruan ako.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Pagkatamis ng iyong mga salita sa aking lasa! Oo, matamis kay sa pulot sa aking bibig!
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 Sa iyong mga tuntunin ay nagkakamit ako ng unawa: kaya't aking ipinagtatanim ang bawa't lakad na sinungaling.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Ang salita mo'y ilawan sa aking mga paa, at liwanag sa aking landas.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Ako'y sumumpa, at pinagtibay ko, na aking tutuparin ang mga matuwid mong kahatulan.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Ako'y nagdadalamhating mainam: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 Tanggapin mo, isinasamo ko sa iyo, ang mga kusang handog ng aking bibig, Oh Panginoon, at ituro mo sa akin ang mga kahatulan mo.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Ang kaluluwa ko'y laging nasa aking kamay; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 Ipinaglagay ako ng silo ng masama; gayon ma'y hindi ako lumihis sa iyong mga tuntunin.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Ang mga patotoo mo'y inari kong pinakamana magpakailanman; sapagka't (sila) ang kagalakan ng aking puso.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 Ikiniling ko ang puso ko na ganapin ang mga palatuntunan mo, magpakailan man, sa makatuwid baga'y hanggang sa wakas.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Ipinagtatanim ko (sila) na may salawahang pagiisip; nguni't ang iyong kautusan ay iniibig ko.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Ikaw ang kublihan kong dako at kalasag ko: ako'y umaasa sa iyong salita.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Magsihiwalay kayo sa akin, kayong mga manggagawa ng kasamaan; upang aking maingatan ang mga utos ng aking Dios.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Alalayan mo ako ayon sa iyong salita, upang ako'y mabuhay; at huwag mo akong hiyain sa aking pagasa.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Alalayan mo ako, at ako'y maliligtas, at magkakaroon ako ng laging pitagan sa iyong mga palatuntunan.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Inilagay mo sa wala silang lahat na naliligaw sa iyong mga palatuntunan; sapagka't ang kanilang pagdaraya ay kasinungalingan.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 Inaalis mo ang lahat ng masama sa lupa na gaya ng taing bakal; kaya't iniibig ko ang mga patotoo mo.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 Ang laman ko'y nanginginig dahil sa takot sa iyo; at ako'y takot sa iyong mga kahatulan.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Ako'y gumawa ng kahatulan at kaganapan: huwag mo akong iwan sa mga mangaapi sa akin.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Maging tagapatnugot ka ng iyong lingkod sa ikabubuti: huwag mong ipapighati ako sa palalo.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong pagliligtas, at ang iyong matuwid na salita.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Gawan mo ang lingkod mo ng ayon sa iyong kagandahang-loob, at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Ako'y lingkod mo; bigyan mo ako ng unawa; upang aking maalaman ang mga patotoo mo,
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Kapanahunan sa Panginoon na gumawa; sapagka't kanilang niwalang kabuluhan ang kautusan mo.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Kaya't aking iniibig ang mga utos mo ng higit sa ginto, oo, higit sa dalisay na ginto.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Kaya't aking pinahahalagahan na matuwid ang lahat mong mga tuntunin tungkol sa lahat ng mga bagay; at ipinagtatanim ko ang bawa't sinungaling na lakad.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Ang mga patotoo mo'y kagilagilalas; kayat sila'y iniingatan ng aking kaluluwa.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 Ang bukas ng iyong mga salita ay nagbibigay ng liwanag; nagbibigay ng unawa sa walang muwang.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 Aking binuka ng maluwang ang bibig ko, at ako'y nagbuntong-hininga; sapagka't aking pinanabikan ang mga utos mo.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Manumbalik ka sa akin, at maawa ka sa akin, gaya ng iyong kinauugaliang gawin sa nagsisiibig ng iyong pangalan.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Itatag mo ang mga hakbang ko sa iyong salita; at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang anomang kasamaan.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Tubusin mo ako sa pagpighati ng tao: sa gayo'y aking tutuparin ang mga tuntunin mo.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Pasilangin mo ang mukha mo sa iyong lingkod; at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Ang mga mata ko'y nagsisiagos ng mga ilog ng tubig; sapagka't hindi nila tinutupad ang kautusan mo.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Matuwid ka, Oh Panginoon, at matuwid ang mga kahatulan mo.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 Iniutos mo ang mga patotoo mo sa katuwiran at totoong may pagtatapat.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Tinunaw ako ng aking sikap, sapagka't kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Ang salita mo'y totoong malinis; kaya't iniibig ito ng iyong lingkod.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 Ako'y maliit at hinahamak: gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang mga tuntunin mo.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Kabagabagan at kahirapan ay humawak sa akin: gayon ma'y ang mga utos mo'y aking kaaliwan.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailan man: bigyan mo ako ng unawa at mabubuhay ako.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Ako'y tumawag ng aking buong puso; sagutin mo ako, Oh Panginoon: iingatan ko ang iyong mga palatuntunan.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Ako'y tumawag sa iyo; iligtas mo ako, at aking tutuparin ang mga patotoo mo.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Ako'y nagpauna sa bukang-liwayway ng umaga, at dumaing ako: ako'y umasa sa iyong mga salita.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 Ang mga mata ko'y nanguna sa mga pagpupuyat sa gabi, upang aking magunita ang salita mo.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong kagandahang-loob: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong mga kahatulan.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Silang nagsisisunod sa kasamaan ay nagsisilapit; sila'y malayo sa iyong kautusan.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Ikaw ay malapit, Oh Panginoon; at lahat mong utos ay katotohanan.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 Nang una'y nakaunawa ako sa iyong mga patotoo, na iyong pinamalagi magpakailan man.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Pakundanganan mo ang aking kadalamhatian at iligtas mo ako; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong kautusan.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Ipaglaban mo ang aking usap, at iligtas mo ako: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Kaligtasan ay malayo sa masama; sapagka't hindi nila hinahanap ang mga palatuntunan mo.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 Dakila ang mga malumanay mong kaawaan, Oh Panginoon: buhayin mo ako ayon sa iyong mga kahatulan.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Marami ang mga manguusig sa akin at mga kaaway ko; gayon ma'y hindi ako humiwalay sa iyong mga patotoo.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 Aking namasdan ang mga magdarayang manggagawa at ako'y namanglaw; sapagka't hindi nila sinusunod ang salita mo.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Dilidilihin mo kung gaano iniibig ko ang mga utos mo: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong kagandahang-loob.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 Ang kabuoan ng iyong salita ay katotohanan; at bawa't isa ng iyong matutuwid na kahatulan ay magpakailan man.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Inusig ako ng mga pangulo ng walang kadahilanan; nguni't ang puso ko'y nanginginig sa iyong mga salita.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Ako'y nagagalak sa iyong salita, na parang nakakasumpong ng malaking samsam.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Aking pinagtataniman at kinasusuklaman ang pagsisinungaling; nguni't ang kautusan mo'y aking iniibig.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Makapito sa isang araw na pumupuri ako sa iyo, dahil sa iyong matutuwid na kahatulan.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Dakilang kapayapaan ang tinatamo nila na nagsisiibig ng iyong kautusan. At sila'y walang kadahilanang ikatitisod.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 Ako'y umasa sa iyong pagliligtas, Oh Panginoon. At ginawa ko ang mga utos mo.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Sinunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; at iniibig kong mainam,
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Aking tinupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagka't lahat ng aking lakad ay nasa harap mo.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Dumating nawa sa harap mo ang aking daing, Oh Panginoon: bigyan mo ako ng unawa ayon sa iyong salita.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Dumating nawa sa harap mo ang aking pamanhik: iligtas mo ako ayon sa iyong salita.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Tulutang magbadya ng pagpuri ang aking mga labi; sapagka't itinuturo mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 Awitin ng aking dila ang iyong salita; sapagka't lahat ng mga utos mo ay katuwiran.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Magsihanda nawa ang iyong kamay na tulungan ako; sapagka't aking pinili ang iyong mga tuntunin.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 Aking pinanabikan ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon: at ang iyong kautusan ay aking kaaliwan.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Mabuhay nawa ang aking kaluluwa, at pupuri sa iyo; at tulungan nawa ako ng iyong mga kahatulan.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Ako'y naligaw na parang tupang nawala; hanapin mo ang iyong lingkod; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong mga utos.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
