Mga Awit 119
1 Mapalad silang sakdal sa lakad, na nagsisilakad sa kautusan ng Panginoon.
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Mapalad silang nangagiingat ng kaniyang mga patotoo, na nagsisihanap sa kaniya ng buong puso.
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 Oo, silang hindi nagsisigawa ng kalikuan; sila'y nagsisilakad sa kaniyang mga daan.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Iyong iniutos sa amin ang mga tuntunin mo, upang aming sunding masikap.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Oh matatag nawa ang aking mga daan, upang sundin ang mga palatuntunan mo!
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Hindi nga ako mapapahiya, pagka ako'y nagkaroon ng galang sa inyong lahat na mga utos.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Ako'y magpapasalamat sa iyo sa pamamagitan ng katuwiran ng puso, pagka aking natutuhan ang mga matuwid mong kahatulan.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Aking tutuparin ang mga palatuntunan mo: Oh huwag mo akong pabayaang lubos.
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 Sa paano lilinisin ng isang binata ang kaniyang daan? Sa pagdinig doon ayon sa iyong salita.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Hinanap kita ng aking buong puso: Oh huwag nawa akong malihis sa iyong mga utos.
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 Ang salita mo'y aking iningatan sa aking puso: upang huwag akong magkasala laban sa iyo.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Mapalad ka, Oh Panginoon: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Aking ipinahayag ng aking mga labi ang lahat ng mga kahatulan ng iyong bibig.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Ako'y nagalak sa daan ng iyong mga patotoo, na gaya ng lahat na kayamanan.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin, at gagalang sa iyong mga daan.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Ako'y magaaliw sa iyong mga palatuntunan: hindi ko kalilimutan ang iyong salita.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 Gawan ng mabuti ang iyong lingkod, upang ako'y mabuhay; sa gayo'y aking susundin ang iyong salita.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Idilat mo ang aking mga mata, upang ako'y makakita ng kagilagilalas na mga bagay sa iyong kautusan.
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Ako'y nakikipamayan sa lupa: huwag mong ikubli ang mga utos mo sa akin.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Ang puso ko'y nadudurog sa pananabik na tinatamo sa iyong mga kahatulan sa lahat ng panahon.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Iyong sinaway ang mga palalong sinumpa, na nagsisihiwalay sa iyong mga utos.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Alisin mo sa akin ang kadustaan at kakutyaan; sapagka't iningatan ko ang iyong mga patotoo.
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Mga pangulo naman ay nagsiupo, at naguusap ng laban sa akin; nguni't ang lingkod mo'y nagbulay sa iyong mga palatuntunan.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Ang mga patotoo mo naman ay aking mga kaluguran at aking mga tagapayo.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 Ang kaluluwa ko'y dumidikit sa alabok: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Aking ipinahayag ang mga lakad ko, at ikaw ay sumagot sa akin: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Ipaunawa mo sa akin ang daan ng iyong mga tuntunin: sa gayo'y aking bubulayin ang iyong kagilagilalas na mga gawa.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Ang kaluluwa ko'y natutunaw sa kabigatan ng loob: iyong palakasin ako ayon sa iyong salita.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Ilayo mo sa akin ang daan ng kasinungalingan: at ipagkaloob mo sa aking may pagbibiyaya ang iyong kautusan.
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Aking pinili ang daan ng pagtatapat: ang mga kahatulan mo'y inilagay ko sa harap ko.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Ako'y kumapit sa iyong mga patotoo: Oh Panginoon, huwag mo akong ilagay sa kahihiyan.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Aking tatakbuhan ang daan ng iyong mga utos, pagka iyong pinalaki ang aking puso.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 Ituro mo sa akin, Oh Panginoon, ang daan ng iyong mga palatuntunan; at aking iingatan hanggang sa wakas.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Bigyan mo ako ng pagkaunawa at aking iingatan ang iyong kautusan; Oo, aking susundin ng aking buong puso.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Payaunin mo ako sa landas ng iyong mga utos; sapagka't siya kong kinaaliwan.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Ikiling mo ang aking puso sa iyong mga patotoo, at huwag sa kasakiman.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Alisin mo ang aking mga mata sa pagtingin ng walang kabuluhan. At buhayin mo ako sa iyong mga daan.
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Papagtibayin mo ang iyong salita sa iyong lingkod, na ukol sa takot sa iyo.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Alisin mo ang aking kadustaan na aking kinatatakutan: sapagka't ang mga kahatulan mo'y mabuti.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Narito, ako'y nanabik sa iyong mga tuntunin; buhayin mo ako sa iyong katuwiran.
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 Padatingin mo rin sa akin ang iyong mga kagandahang-loob, Oh Panginoon, sa makatuwid baga'y ang iyong kaligtasan, ayon sa iyong salita.
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 Sa gayo'y magkakaroon ako ng kasagutan sa kaniya na dumuduwahagi sa akin; sapagka't ako'y tumitiwala sa iyong salita.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan sa aking bibig; sapagka't ako'y umasa sa iyong mga kahatulan.
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Gayon ko susundin ang iyong kautusan na palagi magpakailan-kailan pa man.
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 At lalakad ako sa kalayaan; sapagka't aking hinanap ang iyong mga tuntunin.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Ako nama'y magsasalita ng iyong mga patotoo sa harap ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 At ako'y maaaliw sa iyong mga utos, na aking iniibig.
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Akin namang itataas ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na aking inibig; at ako'y magbubulay sa iyong mga palatuntunan.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 Iyong alalahanin ang salita sa iyong lingkod, na doo'y iyong pinaasa ako.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 Ito'y aking kaaliwan sa aking pagkapighati: sapagka't binuhay ako ng iyong salita.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Ang palalo ay dumuwahaging mainam sa akin: gayon ma'y hindi ako hihiwalay sa iyong kautusan.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Aking inalaala ang mga kahatulan mo ng una, Oh Panginoon, at ako'y nagaliw sa sarili.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masama na nagpabaya ng iyong kautusan.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Ang iyong mga palatuntunan ay naging aking mga awit sa bahay ng aking pangingibang bayan.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 Aking inalaala sa gabi ang pangalan mo, Oh Panginoon, at sinunod ko ang iyong kautusan.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Ito ang tinamo ko, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 Ang Panginoon ay aking bahagi: aking sinabi na aking tutuparin ang iyong mga salita.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Aking hiniling ang iyong biyaya ng aking buong puso: magmahabagin ka sa akin ayon sa iyong salita.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Ako'y nagiisip sa aking mga lakad, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Ako'y nagmadali, at hindi ako nagmakupad, na sundin ang iyong mga utos.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; nguni't hindi ko nilimot ang iyong kautusan.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Sa hating gabi ay babangon ako upang magpasalamat sa iyo, dahil sa iyong mga matuwid na kahatulan.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Ako'y kasama ng lahat na nangatatakot sa iyo, at ng nagsisitupad ng iyong mga tuntunin.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 Ang lupa, Oh Panginoon, ay puno ng iyong kagandahang-loob: ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Turuan mo ako ng mabuting kahatulan at kaalaman; sapagka't ako'y sumampalataya sa iyong mga utos.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; nguni't ngayo'y tinutupad ko ang iyong salita.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Ang palalo ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin: aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; nguni't ako'y naaaliw sa iyong kautusan.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Mabuti sa akin na ako'y napighati; upang aking matutuhan ang mga palatuntunan mo.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Ang kautusan ng iyong bibig ay lalong mabuti sa akin kay sa libong ginto at pilak.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 Ginawa ako at inanyuan ako ng iyong mga kamay: bigyan mo ako ng unawa, upang matutuhan ko ang iyong mga utos.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Silang nangatatakot sa iyo ay makikita ako, at matutuwa; sapagka't ako'y umasa sa iyong salita;
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 Talastas ko, Oh Panginoon na ang mga kahatulan mo ay matuwid, at sa pagtatapat, iyo akong dinalamhati.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Isinasamo ko sa iyo na maging kaaliwan ko ang iyong kagandahang-loob, ayon sa iyong salita sa iyong lingkod.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Dumating nawa sa akin ang iyong malumanay na kaawaan upang ako'y mabuhay: sapagka't ang kautusan mo'y aking kaaliwan.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 Mahiya ang palalo; sapagka't dinaig nila ako ng walang kadahilanan: nguni't ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Bumalik nawa sa akin yaong nangatatakot sa iyo, at silang nangakakakilala ng iyong mga patotoo.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Maging sakdal nawa ang aking puso sa iyong mga palatuntunan; upang huwag akong mapahiya.
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 Pinanglulupaypayan ng aking kaluluwa ang iyong pagliligtas: nguni't umaasa ako sa iyong salita.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong salita, samantalang aking sinasabi, Kailan mo ako aaliwin?
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Sapagka't ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak sa usok; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga palatuntunan.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Gaano karami ang mga kaarawan ng iyong lingkod? Kailan ka gagawa ng kahatulan sa kanila na nagsisiusig sa akin?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Inihukay ako ng palalo ng mga lungaw na hindi mga ayon sa iyong kautusan.
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Lahat mong mga utos ay tapat. Kanilang inuusig ako na may kamalian; tulungan mo ako.
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Kanilang tinunaw ako halos sa ibabaw ng lupa; nguni't hindi ko pinabayaan ang mga tuntunin mo.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Buhayin mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob; sa gayo'y aking iingatan ang patotoo ng iyong bibig.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 Magpakailan man, Oh Panginoon, ang iyong salita ay natatag sa langit.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Ang iyong pagtatapat ay sa lahat ng sali't saling lahi: iyong itinatag ang lupa, at lumalagi.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Namamalagi sa araw na ito ayon sa iyong mga alituntunin; sapagka't lahat ng bagay ay mga lingkod mo.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Kundi ang kautusan mo'y naging aking kaaliwan, namatay nga sana ako sa aking kadalamhatian.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Hindi ko kalilimutan kailan man ang mga tuntunin mo; sapagka't sa pamamagitan ng mga yaon ay binuhay mo ako.
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagka't aking hinanap ang mga tuntunin mo,
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Inabatan ako ng masama upang ako'y patayin; nguni't aking gugunitain ang iyong mga patotoo.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Aking nakita ang wakas ng buong kasakdalan; nguni't ang utos mo'y totoong malawak.
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 Oh gaanong iniibig ko ang iyong kautusan! Siya kong gunita buong araw.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Pinarunong ako kay sa aking mga kaaway ng iyong mga utos; sapagka't mga laging sumasa akin.
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Ako'y may higit na unawa kay sa lahat ng tagapagturo sa akin; sapagka't ang iyong mga patotoo ay gunita ko.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Ako'y nakakaunawa na higit kay sa may katandaan, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Aking pinigil ang mga paa ko sa lahat ng masamang lakad, upang aking masunod ang salita mo.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Ako'y hindi lumihis sa iyong mga kahatulan; sapagka't iyong tinuruan ako.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Pagkatamis ng iyong mga salita sa aking lasa! Oo, matamis kay sa pulot sa aking bibig!
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Sa iyong mga tuntunin ay nagkakamit ako ng unawa: kaya't aking ipinagtatanim ang bawa't lakad na sinungaling.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 Ang salita mo'y ilawan sa aking mga paa, at liwanag sa aking landas.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Ako'y sumumpa, at pinagtibay ko, na aking tutuparin ang mga matuwid mong kahatulan.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Ako'y nagdadalamhating mainam: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 Tanggapin mo, isinasamo ko sa iyo, ang mga kusang handog ng aking bibig, Oh Panginoon, at ituro mo sa akin ang mga kahatulan mo.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Ang kaluluwa ko'y laging nasa aking kamay; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Ipinaglagay ako ng silo ng masama; gayon ma'y hindi ako lumihis sa iyong mga tuntunin.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Ang mga patotoo mo'y inari kong pinakamana magpakailanman; sapagka't (sila) ang kagalakan ng aking puso.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Ikiniling ko ang puso ko na ganapin ang mga palatuntunan mo, magpakailan man, sa makatuwid baga'y hanggang sa wakas.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 Ipinagtatanim ko (sila) na may salawahang pagiisip; nguni't ang iyong kautusan ay iniibig ko.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Ikaw ang kublihan kong dako at kalasag ko: ako'y umaasa sa iyong salita.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Magsihiwalay kayo sa akin, kayong mga manggagawa ng kasamaan; upang aking maingatan ang mga utos ng aking Dios.
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Alalayan mo ako ayon sa iyong salita, upang ako'y mabuhay; at huwag mo akong hiyain sa aking pagasa.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Alalayan mo ako, at ako'y maliligtas, at magkakaroon ako ng laging pitagan sa iyong mga palatuntunan.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Inilagay mo sa wala silang lahat na naliligaw sa iyong mga palatuntunan; sapagka't ang kanilang pagdaraya ay kasinungalingan.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Inaalis mo ang lahat ng masama sa lupa na gaya ng taing bakal; kaya't iniibig ko ang mga patotoo mo.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Ang laman ko'y nanginginig dahil sa takot sa iyo; at ako'y takot sa iyong mga kahatulan.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 Ako'y gumawa ng kahatulan at kaganapan: huwag mo akong iwan sa mga mangaapi sa akin.
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Maging tagapatnugot ka ng iyong lingkod sa ikabubuti: huwag mong ipapighati ako sa palalo.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong pagliligtas, at ang iyong matuwid na salita.
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Gawan mo ang lingkod mo ng ayon sa iyong kagandahang-loob, at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Ako'y lingkod mo; bigyan mo ako ng unawa; upang aking maalaman ang mga patotoo mo,
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Kapanahunan sa Panginoon na gumawa; sapagka't kanilang niwalang kabuluhan ang kautusan mo.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Kaya't aking iniibig ang mga utos mo ng higit sa ginto, oo, higit sa dalisay na ginto.
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 Kaya't aking pinahahalagahan na matuwid ang lahat mong mga tuntunin tungkol sa lahat ng mga bagay; at ipinagtatanim ko ang bawa't sinungaling na lakad.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 Ang mga patotoo mo'y kagilagilalas; kayat sila'y iniingatan ng aking kaluluwa.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Ang bukas ng iyong mga salita ay nagbibigay ng liwanag; nagbibigay ng unawa sa walang muwang.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Aking binuka ng maluwang ang bibig ko, at ako'y nagbuntong-hininga; sapagka't aking pinanabikan ang mga utos mo.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Manumbalik ka sa akin, at maawa ka sa akin, gaya ng iyong kinauugaliang gawin sa nagsisiibig ng iyong pangalan.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Itatag mo ang mga hakbang ko sa iyong salita; at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang anomang kasamaan.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Tubusin mo ako sa pagpighati ng tao: sa gayo'y aking tutuparin ang mga tuntunin mo.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Pasilangin mo ang mukha mo sa iyong lingkod; at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Ang mga mata ko'y nagsisiagos ng mga ilog ng tubig; sapagka't hindi nila tinutupad ang kautusan mo.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 Matuwid ka, Oh Panginoon, at matuwid ang mga kahatulan mo.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Iniutos mo ang mga patotoo mo sa katuwiran at totoong may pagtatapat.
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Tinunaw ako ng aking sikap, sapagka't kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Ang salita mo'y totoong malinis; kaya't iniibig ito ng iyong lingkod.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Ako'y maliit at hinahamak: gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang mga tuntunin mo.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Kabagabagan at kahirapan ay humawak sa akin: gayon ma'y ang mga utos mo'y aking kaaliwan.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailan man: bigyan mo ako ng unawa at mabubuhay ako.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 Ako'y tumawag ng aking buong puso; sagutin mo ako, Oh Panginoon: iingatan ko ang iyong mga palatuntunan.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Ako'y tumawag sa iyo; iligtas mo ako, at aking tutuparin ang mga patotoo mo.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Ako'y nagpauna sa bukang-liwayway ng umaga, at dumaing ako: ako'y umasa sa iyong mga salita.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Ang mga mata ko'y nanguna sa mga pagpupuyat sa gabi, upang aking magunita ang salita mo.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong kagandahang-loob: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong mga kahatulan.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Silang nagsisisunod sa kasamaan ay nagsisilapit; sila'y malayo sa iyong kautusan.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 Ikaw ay malapit, Oh Panginoon; at lahat mong utos ay katotohanan.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Nang una'y nakaunawa ako sa iyong mga patotoo, na iyong pinamalagi magpakailan man.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 Pakundanganan mo ang aking kadalamhatian at iligtas mo ako; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong kautusan.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Ipaglaban mo ang aking usap, at iligtas mo ako: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Kaligtasan ay malayo sa masama; sapagka't hindi nila hinahanap ang mga palatuntunan mo.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Dakila ang mga malumanay mong kaawaan, Oh Panginoon: buhayin mo ako ayon sa iyong mga kahatulan.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Marami ang mga manguusig sa akin at mga kaaway ko; gayon ma'y hindi ako humiwalay sa iyong mga patotoo.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 Aking namasdan ang mga magdarayang manggagawa at ako'y namanglaw; sapagka't hindi nila sinusunod ang salita mo.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Dilidilihin mo kung gaano iniibig ko ang mga utos mo: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong kagandahang-loob.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Ang kabuoan ng iyong salita ay katotohanan; at bawa't isa ng iyong matutuwid na kahatulan ay magpakailan man.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 Inusig ako ng mga pangulo ng walang kadahilanan; nguni't ang puso ko'y nanginginig sa iyong mga salita.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Ako'y nagagalak sa iyong salita, na parang nakakasumpong ng malaking samsam.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Aking pinagtataniman at kinasusuklaman ang pagsisinungaling; nguni't ang kautusan mo'y aking iniibig.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Makapito sa isang araw na pumupuri ako sa iyo, dahil sa iyong matutuwid na kahatulan.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Dakilang kapayapaan ang tinatamo nila na nagsisiibig ng iyong kautusan. At sila'y walang kadahilanang ikatitisod.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 Ako'y umasa sa iyong pagliligtas, Oh Panginoon. At ginawa ko ang mga utos mo.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Sinunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; at iniibig kong mainam,
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Aking tinupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagka't lahat ng aking lakad ay nasa harap mo.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 Dumating nawa sa harap mo ang aking daing, Oh Panginoon: bigyan mo ako ng unawa ayon sa iyong salita.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Dumating nawa sa harap mo ang aking pamanhik: iligtas mo ako ayon sa iyong salita.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Tulutang magbadya ng pagpuri ang aking mga labi; sapagka't itinuturo mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Awitin ng aking dila ang iyong salita; sapagka't lahat ng mga utos mo ay katuwiran.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Magsihanda nawa ang iyong kamay na tulungan ako; sapagka't aking pinili ang iyong mga tuntunin.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Aking pinanabikan ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon: at ang iyong kautusan ay aking kaaliwan.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Mabuhay nawa ang aking kaluluwa, at pupuri sa iyo; at tulungan nawa ako ng iyong mga kahatulan.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Ako'y naligaw na parang tupang nawala; hanapin mo ang iyong lingkod; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong mga utos.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
