< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Cuando Israel salió de Egipto, los hijos de Jacob de un pueblo cuyo idioma les era extraño;
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Judá se convirtió en su lugar santo, e Israel su reino.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
El mar lo vio y se fue en vuelo; Jordan fue rechazado.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Las montañas saltaban como cabras, y las pequeñas colinas como corderos.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
¿Qué te sucedió, oh mar, que fuiste a volar? O Jordan, que fuiste devuelto?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Ustedes montañas, ¿por qué saltaron como cabras, y sus pequeñas colinas como corderos?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Sé ha turbado, tierra, delante de Jehová, delante del Dios de Jacob;
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Que hizo la roca en un manantial de agua, y la piedra dura en una fuente.