< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Saliendo Israel de Egipto, la casa de Jacob del pueblo de lenguaje bárbaro,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Judá fue por su santidad, Israel su señorío.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
El mar lo vio, y huyó; el Jordán se volvió atrás.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Los montes saltaron como carneros, los collados como corderitos.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
¿Qué tuviste, oh mar, que huiste? ¿ Y tú, oh Jordán, que te volviste atrás?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Oh montes, ¿ por qué saltasteis como carneros, y vosotros, collados, como corderitos?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
A la presencia del Señor tiembla la tierra, a la presencia del Dios de Jacob;
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
el cual tornó la peña en estanque de aguas, y en fuente de aguas la roca.