< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
En saliendo Israel de Egipto, la casa de Jacob del pueblo bárbaro,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Judá fue por su santidad: Israel su señorío.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
La mar vio, y huyó: el Jordán se volvió atrás.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Los montes saltaron como carneros; los collados, como hijos de ovejas.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
¿Qué tuviste mar, que huiste? ¿Jordán qué te volviste atrás?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
¿Los montes saltasteis como carneros, y los collados como hijos de ovejas?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
A la presencia del Señor tiembla la tierra, a la presencia del Dios de Jacob.
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
El cual tornó la peña en estanque de aguas, y la roca en fuente de aguas.