< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Ko je izhajal Izrael iz Egipta, družina Jakobova izmed ljudstva tujega jezika:
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Bil je Juda svetišče njegovo, Izrael gospostvo njegovo.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
Morje samo je videlo in bežalo, Jordan sam se je obrnil nazaj.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Sami hribi so poskakovali kakor ovni, kakor mlada jagnjeta griči.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Kaj ti je bilo, morje, da si bežalo? o Jordan, da si se obrnil nazaj?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
O hribi, zakaj bi poskakovali kakor ovni? griči kakor jagnjeta mlada?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Pred obličjem Gospodovim potresi se zemlja; pred obličjem Boga Jakobovega,
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Kateri izpremeni samo skalo v stoječo vodo; kremenje v studenec vodâ.