< Mga Awit 114 >

1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.

< Mga Awit 114 >