< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Gdy wychodził Izrael z Egiptu i dom Jakóbowy z narodu obcego,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Stał się Juda poświęceniem jego, Izrael panowaniem jego.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
To widząc morze, uciekło a Jordan wrócił się nazad.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Góry skakały jako barany, pogórki jako jagnięta.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Morze! cóż ci się stało, iżeś uciekło? O Jordanie! żeś się nazad wrócił?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Góry! żeście skakały jako barany? pagórki! jako jagnięta?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Przed obliczem Pańskiem zadrżała ziemia, przed obliczem Boga Jakóbowego.
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Który obraca opokę w jezioro wód, a krzemień w źródło wód.