< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Lè Israël te sòti an Égypte, lakay Jacob soti de yon pèp lang etranje,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Juda te vin sanktiyè Li a, Israël, wayòm Li.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
Lanmè a te gade e te sove ale. Jourdain an te vire fè bak.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Mòn yo te sote tankou belye, kolin yo tankou ti mouton.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Sa k pase ou menm, O lanmè, ke ou te sove ale konsa? O Jourdain an, ke Ou te vire fè bak konsa?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
O mòn yo, ke ou sote tankou belye konsa? O kolin yo, tankou ti mouton konsa?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Pran tranble, O latè, devan SENYÈ a, Devan Bondye a Jacob la,
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Ki te fè wòch la devni yon ma dlo, wòch silèks la yon sous k ap koule.