< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Als Israel Ägypten und Jakobs Haus das fremde Volk verließ,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
da ward Juda sein Heiligtum und Israel sein Reich.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
Dies sah das Meer und floh; der Jordan ging zurück.
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Die Berge hüpften gleich den Widdern, die Hügel wie die Lämmer. -
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Was ist dir, Meer? Du fliehst. Was, Jordan, dir? Du gehst zurück.
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Euch Bergen, daß ihr gleich den Widdern, euch Hügeln, daß ihr gleich den Lämmern hüpfet; -
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Erbebe, Erde, vor dem Herrn, vor Jakobs Gott,
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
der Fels in See und Kies in Quellgrund wandelt!