< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Lorsque Israël quitta l'Egypte, et la maison de Jacob un peuple au langage étrange,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Juda devint son Sanctuaire, et Israël, sa Souveraineté.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
A sa vue la mer s'enfuit, et le Jourdain retourna en arrière,
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
les montagnes bondirent comme des béliers, les collines, comme de jeunes agneaux.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Qu'as-tu, ô mer, que tu t'enfuis, ô Jourdain, que tu retournes en arrière,
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
montagnes, que vous bondissez comme des béliers, vous, collines, comme de jeunes agneaux?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
A l'aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l'aspect du Dieu de Jacob,
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
qui transforme la roche en un amas d'eaux, et le dur caillou en source jaillissante!