< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;
Quand Israël sortit d’Égypte, [et] la maison de Jacob d’avec un peuple qui parle une langue étrangère,
2 Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.
Juda fut son sanctuaire, Israël la sphère de sa domination.
3 Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.
La mer le vit, et s’enfuit; le Jourdain retourna en arrière;
4 Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.
Les montagnes sautèrent comme des béliers, les collines comme des agneaux.
5 Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?
Qu’avais-tu, mer, pour t’enfuir; toi, Jourdain, pour retourner en arrière?
6 Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?
Vous, montagnes, pour sauter comme des béliers; vous, collines, comme des agneaux?
7 Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;
Devant la face du Seigneur, tremble, ô terre! devant la face du Dieu de Jacob,
8 Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.
Qui a changé le rocher en un étang d’eau, la pierre dure en une source d’eaux.