< Mga Awit 111 >

1 Purihin ninyo ang Panginoon. Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso, sa kapulungan ng matuwid, at sa kapisanan.
Mou fakamālō kia Sihova. Te u fakamālō kia Sihova ʻaki hoku loto kotoa pē, ʻi he fakataha ʻoe angatonu, pea ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
2 Ang mga gawa ng Panginoon ay dakila, siyasat ng lahat na nagtatamo ng kaligayahan diyan.
‌ʻOku lahi ʻae ngāue ʻa Sihova, ʻoku kumi ki ai ʻakinautolu kotoa pē ʻoku fiefia ai.
3 Ang kaniyang gawa ay karangalan at kamahalan: at ang kaniyang katuwiran ay nananatili magpakailan man.
‌ʻOku ongoongolelei mo nāunauʻia ʻa ʻene ngāue: pea ʻoku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene māʻoniʻoni.
4 Kaniyang ginawa ang kaniyang mga kababalaghang gawa upang alalahanin: ang Panginoon ay mapagbiyaya at puspos ng kahabagan.
Kuo ne fai ʻene ngaahi ngāue fakaofo ke manatu ia ʻe he kakai: ʻoku manavaʻofa ʻa Sihova, pea fonu ʻi he ʻaloʻofa.
5 Siya'y nagbigay ng pagkain sa nangatatakot sa kaniya: kaniyang aalalahaning lagi ang kaniyang tipan.
Kuo foaki ʻe ia ʻae meʻakai kiate kinautolu ʻoku nau manavahē kiate ia: te ne manatuʻi maʻuaipē ʻa ʻene fuakava.
6 Kaniyang ipinakilala sa kaniyang bayan ang kapangyarihan ng kaniyang mga gawa, sa pagbibigay niya sa kanila ng mana ng mga bansa.
Kuo ne fakahā ki hono kakai ʻae mālohi ʻo ʻene ngaahi ngāue, koeʻuhi ke ne foaki kiate kinautolu ʻae tofiʻa ʻoe hiteni.
7 Ang mga gawa ng kaniyang mga kamay ay katotohanan at kahatulan: lahat niyang mga tuntunin ay tunay.
Ko e ngaahi ngāue ʻa hono nima ko e moʻoni mo e fakamaau: ʻoku moʻoni ʻa ʻene ngaahi fekau kotoa pē.
8 Nangatatatag magpakailan-kailan man, mga yari sa katotohanan at katuwiran.
‌ʻOku tuʻumaʻu ia ʻo lauikuonga pea taʻengata, pea kuo fai ia ʻi he moʻoni mo e angatonu.
9 Siya'y nagsugo ng katubusan sa kaniyang bayan; kaniyang iniutos ang kaniyang tipan magpakailan man: banal at kagalanggalang ang kaniyang pangalan.
Naʻa ne fekau atu ʻae huhuʻi ki hono kakai: kuo ne fokotuʻu ʻene fuakava ʻo lauikuonga: ʻoku māʻoniʻoni mo ngeia ʻa hono huafa.
10 Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan; may mabuting pagkaunawa ang lahat na nagsisisunod ng kaniyang mga utos. Ang kaniyang kapurihan ay nananatili magpakailan man.
Ko e manavahē kia Sihova ko e kamataʻanga ia ʻoe poto: ʻoku poto ʻakinautolu kotoa pē ʻoku fai ki heʻene fekau: ʻoku tolonga ʻo taʻengata ʻae fakamālō kiate ia.

< Mga Awit 111 >