Mga Awit 11

1 Sa Panginoon ay nanganganlong ako: ano't inyong sinasabi sa aking kaluluwa, tumakas ka na gaya ng isang ibon sa iyong bundok?

Ла Домнул гэсеск скэпаре! Кум путець сэ-мь спунець: „Фуӂь ын мунций воштри ка о пасэре”?

2 Sapagka't, narito, binalantok ng masama ang busog, kanilang inihahanda ang kanilang palaso sa bagting, upang kanilang mapahilagpusan sa kadiliman ang matuwid sa puso,

Кэч ятэ кэ чей рэй ышь ынкордязэ аркул, ышь потривеск сэӂята пе коардэ, ка сэ трагэ пе аскунс асупра челор ку инима куратэ.

3 Kung ang mga patibayan ay masira, anong magagawa ng matuwid?

Ши кынд се сурпэ темелииле, че ар путя сэ май факэ чел неприхэнит?

4 Ang panginoon ay nasa kaniyang banal na templo, ang Panginoon, ang kaniyang luklukan ay nasa langit; ang kaniyang mga mata ay nagmamalas, ang kaniyang mga talukap-mata ay nagmamasid, sa mga anak ng mga tao.

Домнул есте ын Темплул Луй чел сфынт, Домнул Ышь аре скаунул де домние ын черурь. Окий Луй привеск ши плеоапеле Луй черчетязэ пе фиий оаменилор.

5 Sinusubok ng Panginoon ang matuwid; nguni't ang masama at ang umiibig ng pangdadahas ay kinapopootan ng kaniyang kaluluwa.

Домнул ынчаркэ пе чел неприхэнит, дар урэште пе чел рэу ши пе чел че юбеште силничия.

6 Sa masama ay magpapaulan siya ng mga silo; apoy at azufre at nagaalab na hangin ay magiging bahagi ng kanilang saro.

Песте чей рэй плоуэ кэрбунь, фок ши пучоасэ: ун вынт догоритор, ятэ пахарул де каре ау ей парте.

7 Sapagka't ang Panginoon ay matuwid; minamahal niya ang katuwiran: Mamasdan ng matuwid ang kaniyang mukha.

Кэч Домнул есте дрепт, юбеште дрептатя, ши чей неприхэниць привеск Фаца Луй.