Mga Awit 109
1 Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;
To the Overseer. — A Psalm of David. O God of my praise, be not silent,
2 Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, Against me they have opened, They have spoken with me — A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.
They have compassed me about, And they fight me without cause.
4 Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko (sila) nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.
For my love they oppose me, and I — prayer!
5 At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.
Appoint Thou over him the wicked, And an adversary standeth at his right hand.
7 Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.
In his being judged, he goeth forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.
His days are few, his oversight another taketh,
9 Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.
And wander continually do his sons, Yea, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.
An exactor layeth a snare for all that he hath, And strangers spoil his labour.
12 Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.
He hath none to extend kindness, Nor is there one showing favour to his orphans.
13 Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.
His posterity is for cutting off, In another generation is their name blotted out.
14 Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,
The iniquity of his fathers Is remembered unto Jehovah, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.
They are before Jehovah continually, And He cutteth off from earth their memorial.
16 Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.
Because that he hath not remembered to do kindness, And pursueth the poor man and needy, And the smitten of heart — to slay,
17 Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.
And he loveth reviling, and it meeteth him, And he hath not delighted in blessing, And it is far from him.
18 Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.
And he putteth on reviling as his robe, And it cometh in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.
It is to him as apparel — he covereth himself, And for a continual girdle he girdeth it on.
20 Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.
This [is] the wage of mine accusers from Jehovah, And of those speaking evil against my soul.
21 Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,
And Thou, O Jehovah Lord, Deal with me for Thy name's sake, Because Thy kindness [is] good, deliver me.
22 Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.
For I [am] poor and needy, And my heart hath been pierced in my midst.
23 Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.
As a shadow when it is stretched out I have gone, I have been driven away as a locust.
24 Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh hath failed of fatness.
25 Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.
And I — I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:
Help me, O Jehovah my God, Save me, according to Thy kindness.
27 Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.
And they know that this [is] Thy hand, Thou, O Jehovah, Thou hast done it.
28 Sumumpa (sila) nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.
They revile, and Thou dost bless, They have risen, and are ashamed, And Thy servant doth rejoice.
29 Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan (sila) ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.
Mine accusers put on blushing, and are covered, As an upper robe [is] their shame.
30 Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.
I thank Jehovah greatly with my mouth, And in the midst of many I praise Him,
31 Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.
For He standeth at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
