< Mga Awit 109 >

1 Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;
TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
2 Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.
They have surrounded me about, And they fight me without cause.
4 Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko (sila) nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.
For my love they oppose me, and I—prayer!
5 At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.
Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
7 Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.
In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.
His days are few, another takes his oversight,
9 Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.
And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.
An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
12 Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.
He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
13 Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.
His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
14 Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,
The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.
They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
16 Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.
Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
17 Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.
And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
18 Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.
And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.
It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
20 Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.
This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
21 Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,
And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
22 Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.
For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
23 Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.
I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
24 Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
25 Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.
And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:
Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
27 Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.
And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
28 Sumumpa (sila) nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.
They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
29 Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan (sila) ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.
My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
30 Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.
I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
31 Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.
For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.

< Mga Awit 109 >