< Mga Awit 109 >

1 Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;
За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;
2 Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.
Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;
3 Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.
Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.
4 Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko (sila) nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.
За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.
5 At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.
И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.
6 Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.
Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.
7 Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.
Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.
8 Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.
Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.
9 Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.
Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,
10 Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.
Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.
11 Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.
Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.
12 Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.
Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.
13 Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.
Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.
14 Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,
Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;
15 Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.
Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,
16 Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.
Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.
17 Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.
Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.
18 Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.
Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.
19 Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.
Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.
20 Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.
Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.
21 Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,
А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,
22 Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.
Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.
23 Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.
Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.
24 Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.
Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.
25 Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.
И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.
26 Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:
Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,
27 Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.
За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.
28 Sumumpa (sila) nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.
Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.
29 Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan (sila) ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.
Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.
30 Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.
И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;
31 Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.
Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.

< Mga Awit 109 >