Mga Awit 108
1 Ang aking puso'y matatag, Oh Dios; ako'y aawit, oo, ako'y aawit ng mga pagpuri, ng aking kaluwalhatian.
God, I am (very confident/trusting completely) [IDM] in you. I will sing to praise [you]. with all my inner being.
2 Kayo'y gumising, salterio at alpa: ako ma'y gigising na maaga.
I will arise before the sun rises, and I will [praise you while I play] my [big] harp and my (lyre/small harp).
3 Ako'y magpapasalamat sa iyo, Oh Panginoon, sa gitna ng mga bayan: at ako'y aawit ng mga pagpuri sa iyo sa gitna ng mga bansa.
[I prayed], “Yahweh, I will thank you among [all] the people-groups; I will sing to praise you among the nations,
4 Sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay dakila sa itaas sa mga langit, at ang iyong katotohanan ay umaabot sa mga alapaap.
because your faithful love for us reaches up to the heavens, and your faithfully doing what you promise [is as great as the distance] up to the clouds.
5 Mabunyi ka, Oh Dios, sa itaas sa mga langit: at ang iyong kaluwalhatian sa ibabaw ng buong lupa.
Yahweh, [show] in the heavens that you are very great! And [show] your glory [to people] all over the earth!
6 Upang ang iyong minamahal ay maligtas, magligtas ka ng iyong kanan, at sagutin mo kami.
Answer our [prayers] and by your power help us [MTY] [to defeat our enemies] in order that we, the people whom you love, may be saved/rescued.”
7 Nagsalita ang Dios sa kaniyang kabanalan; ako'y magsasaya: aking hahatiin ang Sichem, at susukatin ko ang libis ng Sucoth.
And [Yahweh answered our prayers and] spoke from his temple, saying, “Because I have conquered [your enemies], I will joyfully [everything in] [city] and I will distribute among my people [the valuable things] in Succoth Valley.
8 Galaad ay akin; Manases ay akin; ang Ephraim naman ay sanggalang ng aking ulo: Juda'y aking cetro.
The Gilead [region] is mine; the [people of the tribe of] Manasseh are mine; [the tribe of] Ephraim is [like] my war helmet, and [the tribe of Judah] is like the (scepter/stick that I hold which shows that I am the ruler) [MET];
9 Moab ay aking hugasan; sa Edom ay ihahagis ko ang aking panyapak: sa Filistia ay hihiyaw ako.
the Moab [region] is [like] my washbasin [MET]; I throw my sandal in the Edom [area to show that it belongs to me]; I shout triumphantly because I have defeated [the people of] the Philistia [area].”
10 Sinong magpapasok sa akin sa bayang nakukutaan? Sinong papatnubay sa akin hanggang sa Edom?
[Because we want to attack the people of] Edom, (who will lead my [army triumphantly] to their [capital] city that has strong walls around it?/I want someone to lead my [army triumphantly] to their [capital] city that has strong walls around it.) [RHQ]
11 Hindi ba ikaw Oh Dios na nagtakuwil sa amin, at hindi lumalabas, Oh Dios, na kasama ng aming mga hukbo?
God, we [hope that] [RHQ] you have not abandoned us, and that you will go with us when our army marches out [to fight our enemies].
12 Gawaran mo kami ng tulong laban sa kaaway; sapagka't walang kabuluhan ang tulong ng tao.
[We need you to] help us when we fight against our enemies, because the help that humans can give us is worthless.
13 Sa tulong ng Dios ay gagawa kaming may katapangan: sapagka't siya ang yayapak sa aming mga kaaway.
[But] with you [helping us], we shall win; you will [enable us to] defeat our enemies.
