Mga Awit 107
1 Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y mabuti: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
BOOK FIFTH: Oh give thanks unto the Lord; for he is good; for unto eternity endureth his kindness.
2 Sabihing gayon ng tinubos ng Panginoon, na kaniyang tinubos sa kamay ng kaaway;
Thus let the Lord's redeemed say, even those whom he hath redeemed from the hand of the adversary;
3 At mga pinisan mula sa mga lupain, mula sa silanganan, at mula sa kalunuran, mula sa hilagaan at mula sa timugan.
And whom he hath gathered out of the [various] lands, from the east, and from the west, from the north, and from the sea.
4 Sila'y nagsilaboy sa ilang, sa ulilang landas; sila'y hindi nakasumpong ng bayang tahanan.
They wandered about in the wilderness, in the desert path; they could not find an inhabited city:
5 Gutom at uhaw, ang kanilang kaluluwa'y nanglupaypay sa kanila.
Hungry and thirsty, their soul within them fainted.
6 Nang magkagayo'y nagsidaing (sila) sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya (sila) sa kanilang kahirapan.
Then they cried unto the Lord when they were in distress, [and] out of their afflictions he delivered them.
7 Pinatnubayan naman niya (sila) sa matuwid na daan, upang sila'y magsiyaon sa bayang tahanan.
And he led them forth on the right way, that they might go to an inhabited city.
8 Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
9 Sapagka't kaniyang binigyang kasiyahan ang nananabik na kaluluwa, at ang gutom na kaluluwa ay binusog niya ng kabutihan.
For he satisfied the longing soul, and the hungry soul he filled with good.—
10 Ang gayong tumatahan sa kadiliman, at sa lilim ng kamatayan, na natatali sa dalamhati at pangaw;
Such as sit in darkness and in the shadow of death, bound in misery and [fetters of] iron; —
11 Sapagka't sila'y nanghimagsik laban sa mga salita ng Dios, at hinamak ang payo ng Kataastaasan:
Because they have rebelled against the words of God, and have contemned the counsel of the Most High;
12 Kaya't kaniyang ibinaba ang kanilang puso na may hirap; sila'y nangabuwal, at walang sumaklolo.
And he humbled with trouble their heart; they stumbled, and there was none to help;
13 Nang magkagayo'y nagsidaing (sila) sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya (sila) sa kanilang kahirapan.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions;
14 Inilabas niya (sila) sa kadiliman at sa lilim ng kamatayan, at pinatid ang kanilang mga tali.
He bringeth them out of darkness and the shadow of death, and teareth their bands asunder.
15 Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
16 Sapagka't kaniyang sinira ang mga pintuang-bayan na tanso, at pinutol ang mga halang na bakal.
For he hath broken the doors of copper, and the bolts of iron hath he hewn asunder.—
17 Mga mangmang dahil sa kanilang mga pagsalangsang, at dahil sa kanilang mga kasamaan ay nadadalamhati.
Fools, because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
18 Kinayayamutan ng kanilang kaluluwa ang sarisaring pagkain; at sila'y nagsisilapit sa mga pintuan ng kamatayan,
All manner of food their soul abhorreth; and they draw near unto the gates of death;
19 Nang magkagayo'y nagsidaing (sila) sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya (sila) sa kanilang kahirapan.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions.
20 Sinugo niya ang kaniyang salita, at pinagaling (sila) at iniligtas (sila) sa kanilang mga ikapapahamak.
He sendeth his word and healeth them, and delivereth them from their graves.
21 Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
22 At mangaghandog (sila) ng mga hain na pasalamat, at ipahayag ang kaniyang mga gawa na may awitan.
They shall also sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and relate his deeds with joyful song.—
23 Silang nagsisibaba sa dagat sa mga sasakyan, na nangangalakal sa mga malawak na tubig;
They who go down to the sea in ships, who do business on great waters; —
24 Ang mga ito'y nangakakakita ng mga gawa ng Panginoon, at ng kaniyang mga kababalaghan sa kalaliman.
These have seen the works of the Lord, and his wonders on the deep.
25 Sapagka't siya'y naguutos, at nagpapaunos, na nagbabangon ng mga alon niyaon.
For he spoke, and he raised the stormy wind, which lifteth up its waves.
26 Nagsisitaas sa mga langit, nagsisibaba uli sa mga kalaliman: ang kanilang kaluluwa ay natutunaw dahil sa kabagabagan.
They would mount up to heaven, they would go down to the depths: their soul was melted because of their danger.
27 Sila'y hahampashampas na paroo't parito, at gigiraygiray na parang lasing, at ang kanilang karunungan ay nawala.
They would reel to and fro, and stagger like a drunken man, and all their wisdom was exhausted.
28 Nang magkagayo'y nagsidaing (sila) sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at inilabas niya (sila) sa kanilang kahirapan.
And they cried unto the Lord when they were in distress, and he brought them out of their afflictions.
29 Kaniyang pinahihimpil ang bagyo, na anopa't ang mga alon niyaon ay nagsisitahimik.
He calmed the storm into a whisper, and stilled were the waves of the sea.
30 Nang magkagayo'y natutuwa (sila) dahil sa sila'y tiwasay. Sa gayo'y kaniyang dinadala (sila) sa daongang kanilang ibigin.
And they were rejoiced because they were silent: and then he guided them unto their desired haven.
31 Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
32 Ibunyi rin naman nila siya sa kapulungan ng bayan, at purihin siya sa upuan ng mga matanda.
And they must exalt him in the congregation of the people, and in the assembly of the elders must they praise him.—
33 Kaniyang pinapagiging ilang ang mga ilog, at uhaw na lupa ang mga bukal:
He changeth rivers into a wilderness, and water-springs into parched ground;
34 Na maalat na ilang ang mainam na lupain, dahil sa kasamaan nila na nagsisitahan doon.
A fruitful land into a salty waste, for the wickedness of those that dwell therein.
35 Kaniyang pinapagiging lawa ng mga tubig ang ilang, at mga bukal ang tuyong lupain.
He changeth the wilderness into a pool of water, and desert land into water-springs.
36 At kaniyang pinatatahan doon ang gutom, upang makapaghanda (sila) ng bayang tahanan;
And there he causeth to dwell the hungry, that they may found an inhabited city;
37 At maghasik sa mga bukid, at magtanim ng mga ubasan, at magtamo ng mga bunga na pakinabang.
And they sow fields, and plant vineyards, that they may yield the fruits of the [annual] product.
38 Kaniya namang pinagpapala (sila) na anopa't sila'y lubhang nagsisidami; at hindi tinitiis na ang kanilang kawan ay magkulang.
He also blesseth them, and they multiply greatly, and he suffereth not their cattle to diminish.
39 Muli, sila'y nakulangan at nahapay sa kapighatian, kabagabagan, at kahirapan.
They were also diminished and bowed low through oppression, misfortune, and sorrow:
40 Kaniyang ibinubugso ang kadustaan sa mga pangulo, at kaniyang pinagagala (sila) sa ilang na walang lansangan.
He [then] poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in a pathless wilderness.
41 Gayon ma'y iniuupo niya sa mataas ang mapagkailangan mula sa kadalamhatian, at ginagawan siya ng mga angkan na parang kawan.
And he exalteth the needy from misery, and maketh [his] families like flocks.
42 Makikita ng matuwid, at matutuwa; at titikumin ng lahat ng kasamaan ang kaniyang bibig.
The righteous shall see it, and rejoice; but all wickedness shall stop her mouth.
43 Kung sino ang pantas ay magbulay sa mga bagay na ito, at kanilang magugunita ang mga kagandahang-loob ng Panginoon.
Whoever is wise, let him observe these things, and let [all] understand the kindness of the Lord.
