Mga Awit 105
1 Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.
2 Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.
3 Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.
4 Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.
5 Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
6 Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
7 Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.
8 Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,
9 Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,
11 Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
Saying, 'To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,'
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.
15 Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
'Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.'
16 At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.
17 Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.
18 Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.
20 Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.
21 Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
22 Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.
23 Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.
24 At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.
25 Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
26 Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.
27 Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.
32 Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.
34 Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.
36 Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,
37 At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.
39 Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
40 Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.
41 Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.
44 At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,
45 Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!
