< Mga Awit 105 >
1 Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
Give thanks to Yahweh, call on his name; make known his deeds among the nations.
2 Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Sing to him, sing praises to him; speak of all his marvelous deeds.
3 Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Boast in his holy name; let the heart of those who seek Yahweh rejoice.
4 Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Seek Yahweh and his strength; seek his presence continually.
5 Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Recall the marvelous things he has done, his miracles and the decrees from his mouth,
6 Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
you descendants of Abraham his servant, you people of Jacob, his chosen ones.
7 Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
He is Yahweh, our God. His decrees are on all the earth.
8 Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
He keeps in mind his covenant forever, the word that he commanded for a thousand generations.
9 Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
He calls to mind the covenant that he made with Abraham and his oath to Isaac.
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
This is what he confirmed to Jacob as a statute and to Israel as an everlasting covenant.
11 Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
He said, “I will give you the land of Canaan as your share of your inheritance.”
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
He said this when they were only few in number, so very few, and were strangers in the land.
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
They went from nation to nation and from one kingdom to another.
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
He did not allow anyone to oppress them; he rebuked kings for their sakes.
15 Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
He said, “Do not touch my anointed ones, and do not harm my prophets.”
16 At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
He called for a famine on the land; he cut off the whole supply of bread.
17 Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
He sent a man ahead of them; Joseph was sold as a servant.
18 Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
His feet were bound by shackles; on his neck was put an iron collar,
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
until what he had said came to pass. The word of Yahweh tested him.
20 Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
The king sent servants to release him; the ruler of the people set him free.
21 Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
He put him in charge of his house as ruler of all his possessions
22 Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
to instruct his princes as he wished and to teach his elders wisdom.
23 Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
Then Israel came into Egypt, and Jacob lived for a time in the land of Ham.
24 At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
Yahweh made his people fruitful, and made them stronger than their enemies.
25 Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
He caused their enemies to hate his people, to mistreat his servants.
26 Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
27 Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
They performed his signs among the Egyptians, his wonders in the land of Ham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
He sent darkness and made that land dark, but its people did not obey his commands.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
He turned their water into blood and killed their fish.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their rulers.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
He spoke, and swarms of flies and gnats came throughout their country.
32 Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
He turned their rain into hail, with fire flaming on their land.
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
He destroyed their vines and fig trees; he broke the trees of their country.
34 Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
He spoke, and the locusts came, so many locusts.
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
The locusts ate up all of the vegetation in their land; They ate up all the crops of the ground.
36 Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
He killed every firstborn in their land, the firstfruits of all their strength.
37 At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
He brought the Israelites out with silver and gold; none of his tribes stumbled on the way.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
Egypt was glad when they went away, for the Egyptians were afraid of them.
39 Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
He spread a cloud for a covering and made a fire to light up the night.
40 Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
The Israelites asked for food, and he brought quail and satisfied them with bread from heaven.
41 Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
He split the rock, and waters gushed from it; they flowed in the wilderness like a river.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
For he called to mind his holy promise that he made to Abraham his servant.
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
He led his people out with joy, his chosen with shouts of triumph.
44 At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
He gave them the lands of the nations; they took possession of the wealth of the peoples
45 Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
so that they might keep his statutes and obey his laws. Praise Yahweh.