Mga Awit 105
1 Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
O give thanks unto the LORD; Call upon his name; Make known his deeds among the people!
2 Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Sing unto him; sing psalms unto him; Tell ye of all his wondrous works!
3 Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Glory ye in his holy name; Let the hearts of them that seek the LORD rejoice!
4 Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Seek the LORD, and his majesty; Seek his face continually!
5 Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Remember the wonders he hath wrought, His miracles and the judgments of his mouth,
6 Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
Ye offspring of Abraham his servant, Ye children of Jacob his chosen!
7 Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
Jehovah, he is our God, His judgments are over all the earth.
8 Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
He remembereth his covenant for ever, And the promise to a thousand generations;
9 Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
The covenant which he made with Abraham, And the oath which he gave to Isaac;
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
Which he confirmed to Jacob for a decree, And to Israel for an everlasting covenant.
11 Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
“To thee,” said he, “will I give the land of Canaan For the lot of your inheritance.”
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
When they were yet few in number, Very few, and strangers in the land;
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
When they went from nation to nation, From one kingdom to another people,
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
He suffered no man to oppress them; Yea, he rebuked kings for their sakes.
15 Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
“Touch not,” said he, “mine anointed, And do my prophets no harm!”
16 At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
Again, when he commanded a famine in the land, And broke the whole staff of bread,
17 Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
He sent a man before them; Joseph was sold as a slave.
18 Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
His feet they hurt with fetters; He was bound in chains of iron;
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
Until his prediction came to pass, And the word of the LORD proved him.
20 Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
Then the king sent, and loosed him; The ruler of nations, and set him free;
21 Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
He made him governor of his house, And lord of all his possessions;
22 Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
To bind his princes at his pleasure, And teach his counsellors wisdom.
23 Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
Israel also came into Egypt, And Jacob sojourned in the land of Ham;
24 At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
Where God increased his people greatly, And made them stronger than their enemies.
25 Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
He turned their hearts to hate his people, And form devices against his servants.
26 Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
Then sent he Moses his servant, And Aaron, whom he had chosen.
27 Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
They showed his signs among them, And his wonders in the land of Ham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
He sent darkness upon them, and made it dark; And they did not disobey his word.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
He turned their waters into blood, And caused their fish to die.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
Their land brought forth frogs in abundance, Even in the chambers of their kings.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
He spake, and there came flies, And lice in all their coasts.
32 Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
Instead of rain he gave them hail, And flaming fire in their land.
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
He smote also their vines and fig-trees, And broke the trees of their coasts.
34 Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
He spake, and the locusts came. Destructive locusts without number,
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
Which ate up all the herbage in their land, And devoured the fruits of their fields.
36 Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
Then he smote all the first-born in their land, The first-fruits of all their strength.
37 At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
He led forth his people with silver and gold; Nor was there one feeble person in all their tribes.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
Egypt was glad when they departed, For their terror had fallen upon them.
39 Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
He spread out a cloud for a covering, And fire to give light by night.
40 Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
They asked, and he brought quails, And satisfied them with the bread of heaven.
41 Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
He opened the rock, and the waters gushed forth, And ran in the dry places like a river.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
For he remembered his holy promise, Which he had made to Abraham his servant;
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
And he led forth his people with joy, And his chosen with gladness.
44 At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
He gave to them the lands of the nations, And they inherited the labor of the peoples;
45 Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
That they might observe his statutes, And obey his laws. Praise ye the LORD!
