Mga Awit 105
1 Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
2 Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
3 Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
4 Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
5 Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
6 Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
7 Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
8 Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
9 Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
11 Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
15 Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
[Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
16 At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
17 Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
18 Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
20 Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
21 Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
22 Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
23 Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
24 At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
25 Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
26 Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
27 Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
He changed their waters into blood, and slew their fish.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
32 Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
34 Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
37 At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
39 Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
40 Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
41 Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
44 At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
45 Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
