Mga Awit 105
1 Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
Give ye thanks unto Jehovah, call upon his name; make known his acts among the peoples.
2 Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Sing unto him, sing psalms unto him; meditate upon all his wondrous works.
3 Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek Jehovah.
4 Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Seek Jehovah and his strength, seek his face continually;
5 Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Remember his wondrous works which he hath done, his miracles and the judgments of his mouth:
6 Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
Ye seed of Abraham his servant, ye sons of Jacob, his chosen ones.
7 Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
He, Jehovah, is our God; his judgments are in all the earth.
8 Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
He is ever mindful of his covenant, — the word which he commanded to a thousand generations, —
9 Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
Which he made with Abraham, and of his oath unto Isaac;
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
And he confirmed it unto Jacob for a statute, unto Israel for an everlasting covenant,
11 Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance;
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
When they were a few men in number, of small account, and strangers in it.
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
And they went from nation to nation, from one kingdom to another people.
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
He suffered no man to oppress them, and reproved kings for their sakes,
15 Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
[Saying, ] Touch not mine anointed ones, and do my prophets no harm.
16 At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
And he called for a famine upon the land; he broke the whole staff of bread.
17 Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
He sent a man before them: Joseph was sold for a bondman.
18 Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
They afflicted his feet with fetters; his soul came into irons;
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
Until the time when what he said came about: the word of Jehovah tried him.
20 Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
The king sent and loosed him — the ruler of peoples — and let him go free.
21 Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
He made him lord of his house, and ruler over all his possessions:
22 Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
To bind his princes at his pleasure, and teach his elders wisdom.
23 Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
And Israel came into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
24 At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
And he made his people exceeding fruitful, and made them mightier than their oppressors.
25 Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
He turned their heart to hate his people, to deal subtilly with his servants.
26 Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
He sent Moses his servant, [and] Aaron whom he had chosen:
27 Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
They set his signs among them, and miracles in the land of Ham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
He turned their waters into blood, and caused their fish to die.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
Their land swarmed with frogs, — in the chambers of their kings.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
He spoke, and there came dog-flies, [and] gnats in all their borders.
32 Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
He gave them hail for rain, [and] flaming fire in their land;
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees of their borders.
34 Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
He spoke, and the locust came, and the cankerworm, even without number;
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
And they devoured every herb in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
And he smote every firstborn in their land, the firstfruits of all their vigour.
37 At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
And he brought them forth with silver and gold; and there was not one feeble among their tribes.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
Egypt rejoiced at their departure; for the fear of them had fallen upon them.
39 Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
He spread a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
40 Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven.
41 Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
He opened the rock, and waters gushed forth; they ran in the dry places [like] a river.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
For he remembered his holy word, [and] Abraham his servant;
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
And he brought forth his people with gladness, his chosen with rejoicing;
44 At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
And he gave them the lands of the nations, and they took possession of the labour of the peoples:
45 Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
That they might keep his statutes, and observe his laws. Hallelujah!
