< Mga Awit 104 >

1 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
NGEN i kapinga Ieowa! Ieowa ai Kot, komui meid lapalap, komui me kapwateki lingan o manaman.
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
Sapwilim ar likau iei marain, me komui kot lole; kom kotin pak pasang nanlang dueta likau eu.
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
Kom kin kotin wia kida pil pali poa en ponepon, a tapok kan wiala tan war omui, me kom kin kotikot sili ki pa en ang.
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
Kom me kotin wia kila sapwilim omui tounlang kan kisiniang o sapwilim ar ladu kan umpul en kisiniai.
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
A kotin kasonedier sappa pon a pason, a sota pan mokid kokolata.
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
Kom kotin kadupale kidi i dueta likau eu, pil akan ileilada sang nana kan.
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis (sila)
Re tang wei mon ar masan, re madang wei mon ngil en omui nansapwe.
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
Nana kan kokodar, a wau kan kokodier ong wasa, me kom kotin kileledier ong ir.
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
Kom kotiki ong ir irair eu, me re sota pan dauli wei; re solar pan pur ong kadupaledi sappa.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
Kom kin kotin wiada, parer en kusukusda nan wau kan; re kin pwilipwil wei nan pung en nana kan.
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
Re kotin kanim pileda man en nan sap akan o man en nan wel.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
Manpir en pan lang kin kaukauson ni kail a, re kin kakaul nin tuka kan.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
Komui me kin kotin kanim pileda nana kan sang sapwilim omui pera poa. Kom kin kotin kadire kila wa kan sappa, me kom kotin wiadar.
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
Komui me kotin kawosadang man akan rä, o wan tuka me mau ong aramas, pwen kapwareda sang nan pwel manga ong aramas akan.
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
O wain en kaperenda mongiong en aramas, o le en kalinganada mas en aramas, o prot en kakelada war en aramas.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
Sapwilim en Ieowa tuka kan pan medila, seder en Lipanon akan, me a kotin padukedier.
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
Wasa manpir kin pas kin ia, o raier kauson nan seder.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
Nana ileile iei deun kemse, a paip akan deun repit en wel.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
A kotin wiadar saunipong, pwen kilelekidi ansau kan, katipin asa wasa me a pan kirila ia.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
Kom kin kotin wiada pong, man en nan wel rap mokidada.
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
Laien pulepul weriwerki kan arail manga, re kin idok ren Kot, me re pan kang.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
Katipin lao dakada, re kin purela wonon nan por ar akan.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
Aramas ap kolang ar dodok, wia sapasap lel nin sautik.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
Maing Ieowa, ar wiawia kan me dodok melel! Kom kotin kasone irail di ki omui erpit o sappa me direki sapwilim omui dipisou kan.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
Madau me kalaimun o dälap ni pali karos; i wasa me dir en mam, me sota kak wadawad, man tikitik o kalaimun.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
I wasa me sop akan kin tangatang ia, o walros, me komui kotin wiadar, kin madomadong lole.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan (sila) ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
Ir karos kin auiaui komui, pwe komui en kotin katungole kin ir kan arail ni ar ansau.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
Kom kin kotiki ong ir, rap nanak pena; komui kotiki pasang lim omui, rap pan medi kila me mau kan.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
Ni omui pan karirila silang omui, rap pan masapwekada, kom kin kotiki sang ir angiang arail, rap pan mela o purelang ar pwel par.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
Kom kin kotin kadarala ang omui, rap pan wiauiada, o komui kin kawilikapada mas en sap o.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
Lingan en Ieowa pan duedueta. Ieowa pan kotin peren kida sapwilim a wiawia kan.
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
A lao kotin irerong toun sappa, sappa ap rerer; a lao kotin sair nana kan, rap adida.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
Arain ai maur i pan kakauli ong Ieowa, o arain ai mi sappa et, i pan kauleki psalm kan ong ai Kot.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
I men, ai kasokasoi en kaparenda kupur a; i pan polauleki Ieowa.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
Me dipan akan en niki sang sappa, o me doo sang Kot akan en sola mia. Ngen i kalingada Ieowa! Aleluia!

< Mga Awit 104 >