Mga Awit 104
1 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis (sila)
Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan (sila) ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
