Mga Awit 104
1 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis (sila)
At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan (sila) ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
All expect of thee that thou give them food in season.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
