< Mga Awit 104 >

1 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
Give praise to the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you are robed with honour and power.
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
You are clothed with light as with a robe; stretching out the heavens like a curtain:
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
The arch of your house is based on the waters; you make the clouds your carriage; you go on the wings of the wind:
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
He makes winds his angels, and flames of fire his servants.
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
He has made the earth strong on its bases, so that it may not be moved for ever and ever;
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
Covering it with the sea as with a robe: the waters were high over the mountains;
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis (sila)
At the voice of your word they went in flight; at the sound of your thunder they went away in fear;
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
The mountains came up and the valleys went down into the place which you had made ready for them.
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
You made a limit over which they might not go, so that the earth would never again be covered by them.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
You sent the springs into the valleys; they are flowing between the hills.
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
They give drink to every beast of the field; the mountain asses come to them for water.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
The birds of the air have their resting-places by them, and make their song among the branches.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
He sends down rain from his store-houses on the hills: the earth is full of the fruit of his works.
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
He makes the grass come up for the cattle, and plants for the use of man; so that bread may come out of the earth;
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
And wine to make glad the heart of man, and oil to make his face shining, and bread giving strength to his heart.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
The trees of the Lord are full of growth, the cedars of Lebanon of his planting;
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
Where the birds have their resting-places; as for the stork, the tall trees are her house.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
The high hills are a safe place for the mountain goats, and the rocks for the small beasts.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
He made the moon for a sign of the divisions of the year; teaching the sun the time of its going down.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
When you make it dark, it is night, when all the beasts of the woods come quietly out of their secret places.
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
The young lions go thundering after their food; searching for their meat from God.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
The sun comes up, and they come together, and go back to their secret places to take their rest.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
Man goes out to his work, and to his business, till the evening.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
O Lord, how great is the number of your works! in wisdom you have made them all; the earth is full of the things you have made.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
There is the great, wide sea, where there are living things, great and small, more than may be numbered.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
There go the ships; there is that great beast, which you have made as a plaything.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan (sila) ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
All of them are waiting for you, to give them their food in its time.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
They take what you give them; they are full of the good things which come from your open hand.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
If your face is veiled, they are troubled; when you take away their breath, they come to an end, and go back to the dust.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
If you send out your spirit, they are given life; you make new the face of the earth.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
Let the glory of the Lord be for ever; let the Lord have joy in his works:
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
At whose look the earth is shaking; at whose touch the mountains send out smoke.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
I will make songs to the Lord all my life; I will make melody to my God while I have my being.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
Let my thoughts be sweet to him: I will be glad in the Lord.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
Let sinners be cut off from the earth, and let all evil-doers come to an end. Give praise to the Lord, O my soul. Give praise to the Lord.

< Mga Awit 104 >