< Mga Awit 104 >

1 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
He set the earth on its foundations, never to be moved.
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis (sila)
At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
The young lions roar for their prey and seek their food from God.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
Man goes forth to his work and to his labor until evening.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan (sila) ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
All creatures look to You to give them their food in due season.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!

< Mga Awit 104 >