Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
ヱホバよわが祈をききたまへ 願くはわが號呼のこゑの御前にいたらんことを
2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
わが窮苦の日みかほを蔽ひたまふなかれ なんぢの耳をわれにかたぶけ 我がよぶ日にすみやかに我にこたへたまへ
3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
わがもろもろの日は煙のごとくきえ わが骨はたきぎのごとく焚るるなり
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
わがこころは草のごとく撃れてしほれたり われ糧をくらふを忘れしによる
5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
わが歎息のこゑによりてわが骨はわが肉につく
6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
われは野の鸅鸕のごとく荒たる跡のふくろふのごとくになりぬ
7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
われ醒てねぶらず ただ友なくして屋蓋にをる雀のごとくなれり
8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
わが仇はひねもす我をそしる 猖狂ひて我をせむるもの我をさして誓ふ
9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
われは糧をくらふごとくに灰をくらひ わが飮ものには涙をまじへたり
10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
こは皆なんぢの怒と忿恚とによりてなり なんぢ我をもたげてなげすて給へり
11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
わが齡はかたぶける日影のごとし またわれは草のごとく萎れたり
12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
されどヱホバよなんぢは永遠にながらへ その名はよろづ世にながらへん
13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
なんぢ起てシオンをあはれみたまはん そはシオンに恩惠をほどこしたまふときなり そのさだまれる期すでに來れり
14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
なんぢの僕はシオンの石をもよろこび その塵をさへ愛しむ
15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
もろもろの國はヱホバの名をおそれ 地のもろもろの王はその榮光をおそれん
16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
ヱホバはシオンをきづき榮光をもてあらはれたまへり
17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
ヱホバは乏しきものの祈をかへりみ彼等のいのりを藐しめたまはざりき
18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
來らんとするのちの世のためにこの事をしるさん 新しくつくられたる民はヤハをほめたたふべし
19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
ヱホバその聖所のたかき所よりみおろし天より地をみたまへり
20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
こは俘囚のなげきをきき死にさだまれる者をときはなち
21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
人々のシオンにてヱホバの名をあらはしヱルサレムにてその頌美をあらはさんが爲なり
22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
かかる時にもろもろの民もろもろの國つどひあつまりてヱホバに事へまつらん
23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
ヱホバはわがちからを途にておとろへしめ わが齢をみじかからしめ給へり
24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
我いへりねがはくはわが神よわがすべての日のなかばにて我をとりさりたまふなかれ 汝のよはひは世々かぎりなし
25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
汝いにしへ地の基をすゑたまへり 天もまたなんぢの手の工なり
26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
これらは亡びん されど汝はつねに存らへたまはん これらはみな衣のごとくふるびん 汝これらを袍のごとく更たまはん されば彼等はかはらん
27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
然れども汝はかはることなし なんぢの齢はをはらざるなり
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
汝のしもべの子輩はながらへん その裔はかたく前にたてらるべし
