Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
Preghiera di un afflitto che è stanco e sfoga dinanzi a Dio la sua angoscia. Signore, ascolta la mia preghiera, a te giunga il mio grido.
2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
Non nascondermi il tuo volto; nel giorno della mia angoscia piega verso di me l'orecchio. Quando ti invoco: presto, rispondimi.
3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
Si dissolvono in fumo i miei giorni e come brace ardono le mie ossa.
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
Il mio cuore abbattuto come erba inaridisce, dimentico di mangiare il mio pane.
5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
Per il lungo mio gemere aderisce la mia pelle alle mie ossa.
6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
Sono simile al pellicano del deserto, sono come un gufo tra le rovine.
7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
Veglio e gemo come uccello solitario sopra un tetto.
8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
Tutto il giorno mi insultano i miei nemici, furenti imprecano contro il mio nome.
9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
Di cenere mi nutro come di pane, alla mia bevanda mescolo il pianto,
10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
davanti alla tua collera e al tuo sdegno, perché mi sollevi e mi scagli lontano.
11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
I miei giorni sono come ombra che declina, e io come erba inaridisco.
12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
Ma tu, Signore, rimani in eterno, il tuo ricordo per ogni generazione.
13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
Tu sorgerai, avrai pietà di Sion, perché è tempo di usarle misericordia: l'ora è giunta.
14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre e li muove a pietà la sua rovina.
15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
I popoli temeranno il nome del Signore e tutti i re della terra la tua gloria,
16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
quando il Signore avrà ricostruito Sion e sarà apparso in tutto il suo splendore.
17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
Egli si volge alla preghiera del misero e non disprezza la sua supplica.
18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
Questo si scriva per la generazione futura e un popolo nuovo darà lode al Signore.
19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
Il Signore si è affacciato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha guardato la terra,
20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i condannati a morte;
21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
perché sia annunziato in Sion il nome del Signore e la sua lode in Gerusalemme,
22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
quando si aduneranno insieme i popoli e i regni per servire il Signore.
23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
Ha fiaccato per via la mia forza, ha abbreviato i miei giorni.
24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
Io dico: Mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni generazione.
25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
In principio tu hai fondato la terra, i cieli sono opera delle tue mani.
26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
Essi periranno, ma tu rimani, tutti si logorano come veste, come un abito tu li muterai ed essi passeranno.
27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
Ma tu resti lo stesso e i tuoi anni non hanno fine.
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
I figli dei tuoi servi avranno una dimora, resterà salda davanti a te la loro discendenza.
