Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Oraison du pauvre. Seigneur, exaucez ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à vous.

2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Ne détournez pas votre face de moi; en quelque jour que je sois dans la tribulation, inclinez vers moi votre oreille.

3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Parce que mes jours, comme la fumée, se sont évanouis, et mes os, comme une broutille, se sont desséchés.

4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

J’ai été frappé comme une herbe, et mon cœur s’est flétri, parce que j’ai oublié de manger mon pain.

5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

À la voix de mon gémissement, mes os se sont collés à ma peau.

6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis devenu comme le hibou dans sa demeure.

7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

J’ai veillé, et je suis devenu comme un passereau solitaire sur un toit.

8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Durant tout le jour mes ennemis m’outrageaient, et ceux qui me louaient auparavant faisaient des imprécations contre moi.

9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Parce que je mangeais de la cendre comme du pain, et que je mêlais mon breuvage avec mes pleurs,

10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

À l’aspect de votre colère et de votre indignation, parce qu’en m’élevant vous m’avez brisé.

11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

Mes jours, comme l’ombre, ont décliné: moi, j’ai séché comme l’herbe.

12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Mais vous, Seigneur, vous subsistez éternellement; et votre souvenir se transmet à toutes les générations.

13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Vous, vous levant, vous aurez pitié de Sion; parce que le temps est venu, le temps d’avoir pitié d’elle.

14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Parce que ses pierres ont été agréables à vos serviteurs, et qu’à la vue de sa terre, ils seront attendris.

15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Et les nations révéreront votre nom, Seigneur, et tous les rois de la terre votre gloire.

16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

Parce que le Seigneur a bâti Sion, et il sera vu dans sa gloire.

17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

Il a jeté un regard sur la prière des humbles, et il n’a point méprisé leur demande.

18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Que ces choses soient écrites pour une autre génération, et le peuple qui naîtra louera le Seigneur,

19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Parce que le Seigneur a jeté un regard de son lieu saint: le Seigneur a regardé du ciel sur la terre,

20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

Afin d’entendre les gémissements des détenus dans les fers, et de délivrer les fils de ceux qu’on a mis à mort,

21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

Afin qu’ils annoncent dans Sion le nom du Seigneur, et sa louange dans Jérusalem,

22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

Lorsque des peuples et des rois s’assembleront pour servir le Seigneur.

23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

Il lui a dit dans le temps de sa force: Faites-moi connaître le petit nombre de mes jours.

24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

Ne me rappelez pas au milieu de mes jours: à toutes les générations s’étendent vos années.

25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Au commencement, vous, Seigneur, vous avez fondé la terre, et les cieux sont les ouvrages de vos mains.

26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Pour eux, ils périront, mais vous, vous subsistez toujours; et tous, comme un vêtement, ils vieilliront. Et vous les changerez comme un habit dont on se couvre, et ils seront changés;

27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

Mais vous, vous êtes toujours le même, et vos années ne passeront pas.

28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

Les fils de vos serviteurs auront une habitation, et leur postérité sera dirigée à jamais.