Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Prière d’un malheureux qui se sent défaillir et répand sa plainte devant l’Eternel. Eternel, écoute de grâce ma prière; que ma supplication vienne jusqu’à toi.

2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Ne me dérobe pas ta face au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; lorsque je t’invoque, exauce-moi sans retard.

3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Car mes jours se consument dans la fumée, et mes os sont brûlants comme un brasier.

4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

Mon cœur est flétri, desséché comme l’herbe, car j’ai oublié de manger mon pain.

5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

A force de pousser des gémissements, mes os sont collés à ma chair.

6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu pareil au hibou des ruines.

7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Je souffre d’insomnie, et suis comme un passereau solitaire sur le toit.

8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Tous les jours mes ennemis m’insultent; ceux qui sont en rage contre moi font de mon nom une malédiction.

9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

Car j’ai mangé des cendres comme du pain; à mon breuvage j’ai mêlé mes larmes,

10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

à cause de ta colère et de ton irritation, puisque tu m’as soulevé et lancé au loin.

11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

Mes jours sont comme une ombre qui s’allonge, et moi, comme l’herbe, je me dessèche.

12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Mais toi, Eternel, tu trônes à jamais, et ton nom dure de génération en génération.

13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Tu te lèveras, tu prendras Sion en pitié, car il est temps de lui faire grâce: l’heure est venue!

14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Car tes serviteurs affectionnent ses pierres, et ils chérissent jusqu’à sa poussière.

15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Alors les peuples révéreront le nom de l’Eternel, tous les rois de la terre ta gloire.

16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

Car l’Eternel rebâtit Sion, il s’y manifeste dans sa majesté.

17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

Il se tourne vers la prière du pauvre dénudé, il ne dédaigne pas ses invocations.

18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Que cela soit consigné par écrit pour les générations futures, afin que le peuple à naître loue l’Eternel!

19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

Parce qu’il abaisse ses regards de sa hauteur sainte, parce que l’Eternel, du haut du ciel, a les yeux ouverts sur la terre,

20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

pour entendre les soupirs des captifs, pour briser les liens de ceux qui sont voués à la mort.

21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

De la sorte on publiera, dans Sion, le nom de l’Eternel, et ses louanges dans Jérusalem,

22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

lorsque les nations à l’envi s’y rassembleront, et les empires pour adorer l’Eternel.

23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

Il a épuisé, dans la marche, ma vigueur, il a abrégé mes jours.

24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

"Mon Dieu, disais-je, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années embrassent toutes les générations.

25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Jadis tu as fondé la terre, et les cieux sont l’œuvre de tes mains.

26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Ils périront, eux, mais toi, tu subsisteras; ils s’useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un habit, et ils passeront,

27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

mais toi, tu restes toujours le même, et tes années ne prendront pas fin.

28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur postérité sera affermie devant toi."