< Mga Awit 102 >
1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
Prière du malheureux, lorsqu’il est accablé et qu’il répand sa plainte devant Yahweh. Yahweh écoute ma prière, et que mon cri arrive jusqu’à toi.
2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
Ne me cache pas ton visage, au jour de ma détresse; incline vers moi ton oreille, quand je crie, hâte-toi de m’exaucer.
3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
Car mes jours s’évanouissent comme en fumée, et mes os sont embrasés comme par un feu.
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
Frappé comme l’herbe, mon cœur se dessèche; j’oublie même de manger mon pain.
5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
A force de crier et de gémir, mes os s’attachent à ma chair.
6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu comme le hibou des ruines.
7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
Je passe les nuits sans sommeil, comme l’oiseau solitaire sur le toit.
8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
Tout le jour mes adversaires m’outragent, mes ennemis furieux jurent ma ruine.
9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
Je mange la cendre comme du pain, et je mêle mes larmes à mon breuvage,
10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
à cause de ta colère et de ton indignation, car tu m’as soulevé et jeté au loin.
11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je me dessèche comme l’herbe.
12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
Mais toi, Yahweh, tu es assis sur un trône éternel, et ta mémoire vit d’âge en âge.
13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion, car le temps de lui faire grâce, le moment fixé est venu.
14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
Car tes serviteurs en chérissent les pierres, ils s’attendrissent sur sa poussière.
15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
Alors les nations révéreront le nom de Yahweh, et tous les rois de la terre ta majesté,
16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
parce que Yahweh a rebâti Sion; il s’est montré dans sa gloire.
17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
Il s’est tourné vers la prière du misérable, il n’a pas dédaigné sa supplication.
18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
Que cela soit écrit pour la génération future, et que le peuple qui sera créé célèbre Yahweh,
19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
parce qu’il a regardé de sa sainte hauteur, parce que Yahweh a regardé des cieux sur la terre,
20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
pour écouter les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort,
21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
afin qu’ils publient dans Sion le nom de Yahweh, et sa louange dans Jérusalem,
22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
quand s’assembleront tous les peuples, et les royaumes pour servir Yahweh.
23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
Il a brisé ma force sur le chemin, il a abrégé mes jours.
24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
Je dis: Mon Dieu, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années durent d’âge en âge.
25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
Au commencement tu as fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains.
26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
Ils périront, mais toi, tu subsistes. Ils s’useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés:
27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
mais toi, tu restes le même, et tes années n’ont pas de fin.
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, et leur postérité sera stable devant toi.