Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
I will say, “My God, take me not hence in the midst of my days. “Your years endure age after age.
25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
But you are the same, your years are endless.
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.”
