Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

“A prayer of the afflicted, when in deep distress he poureth out his complaint before the Lord.” Hear my prayer, O LORD! And let my cry come unto thee!

2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

Hide not thy face from me in the day of my trouble; Incline thine ear to me when I call! Answer me speedily!

3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

For my life is consumed like smoke, And my bones burn like a brand.

4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

My heart is smitten and withered like grass; Yea, I forget to eat my bread.

5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

By reason of my sighing, my bones cleave to my skin;

6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

I am like the pelican of the wilderness; I am like an owl amid ruins.

7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

I am sleepless; I am like a solitary bird upon the house-top.

8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

All the day long my enemies reproach me; They who rage against me curse by me.

9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

For I eat ashes like bread, And mingle my drink with tears.

10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

On account of thine indignation and thy wrath; For thou hast lifted me up and cast me down!

11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

My life is like a declining shadow, And I wither like grass.

12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

But thou, O LORD! endurest for ever, And thy name from generation to generation!

13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Thou wilt arise and have pity upon Zion, For the time to favor her, yea, the set time, is come.

14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

For thy servants take pleasure in her stones; Yea, they have a regard for her dust.

15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Then shall the nations fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory.

16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

For Jehovah will build up Zion; He will appear in his glory.

17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

He will regard the prayer of the destitute, And not despise their supplication.

18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

This shall be written for the generation to come, That the people to be born may praise Jehovah.

19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

For he looketh down from his holy height, From heaven doth he cast his eye upon the earth,

20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

To listen to the sighs of the prisoner. To release those that are doomed to death;

21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

That they may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem,

22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

When the nations are assembled together, And the kingdoms to serve Jehovah.

23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

He hath weakened my strength on the way, He hath shortened my days.

24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

I say, O my God! take me not away in the midst of my days! Thy years endure through all generations.

25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Of old hast thou laid the foundations of the earth, And the heavens are the work of thy hands;

26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, And they shall be changed;

27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

But thou art the same, And thy years have no end.

28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

The children of thy servants shall dwell securely, And their posterity shall be established before thee.