< Mga Awit 102 >
1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
[A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before the LORD.] Hear my prayer, LORD. Let my cry come to you.
2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
Do not hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
For my days consume away like smoke. My bones are burned like a hearth.
4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
My days are like a long shadow. I have withered like grass.
12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
But you, LORD, will abide forever; your renown endures to all generations.
13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.
14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.
15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
So the nations will fear the name of the LORD; all the kings of the earth your glory.
16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
For the LORD has built up Zion. He has appeared in his glory.
17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
This will be written for the generation to come, that a people yet to be created may praise the LORD.
19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, the LORD looked at the earth;
20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
that men may declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;
22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve the LORD.
23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
He weakened my strength along the course. He shortened my days.
24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
I said, "My God, do not take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.
25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
In the beginning, LORD, you established the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.
26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
They will perish, but you remain; and they will all wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.
27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
But you are the same. Your years will have no end.
28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
The children of your servants will continue, and their descendants will be established before you."