Mga Awit 101

1 Aking aawitin ang kagandahang-loob at kahatulan: sa iyo, Oh Panginoon, aawit ako ng mga pagpupuri.

Вой кынта бунэтатя ши дрептатя: Цие, Доамне, Ыць вой кынта.

2 Ako'y magpapakapantas sa sakdal na lakad: Oh kailan ka pasasa akin? Ako'y lalakad sa loob ng aking bahay na may sakdal na puso.

Мэ вой пурта ку ынцелепчуне пе о кале неприхэнитэ. – Кынд вей вени ла мине? – Вой умбла ку инима фэрэ приханэ ын мижлокул касей меле.

3 Hindi ako maglalagay ng hamak na bagay sa harap ng aking mga mata: aking ipinagtanim ang gawa nilang lisya: hindi kakapit sa akin.

Ну вой пуне нимик рэу ынаинтя окилор мей; урэск пуртаря пэкэтошилор, еа ну се ва липи де мине.

4 Ang suwail na puso ay hihiwalay sa akin: hindi ako makakaalam ng masamang bagay.

Инима стрикатэ се ва депэрта де мине; ну вряу сэ куноск пе чел рэу.

5 Ang sumisirang puri na lihim sa kaniyang kapuwa ay aking ibubuwal: siya na may mapagmataas na tingin at may palalong puso ay hindi ko titiisin.

Пе чел че клеветеште ын аскунс пе апроапеле сэу ыл вой нимичи; пе чел ку привирь труфаше ши ку инима ынгымфатэ ну-л вой суфери.

6 Ang mga mata ko'y itititig ko sa mga tapat sa lupain, upang sila'y makatahan na kasama ko: siya na lumalakad sa sakdal na daan, siya'y mangangasiwa sa akin.

Вой авя окий ындрептаць асупра крединчошилор дин царэ, ка сэ локуяскэ лынгэ мине; чел че умблэ пе о кале фэрэ приханэ, ачела ымь ва служи.

7 Siyang gumagawa ng karayaan ay hindi tatahan sa loob ng aking bahay: siyang nagsasalita ng kabulaanan ay hindi matatatag sa harap ng aking mga mata.

Чел че се дедэ ла ыншелэчуне ну ва локуи ын каса мя; чел че спуне минчунь ну ва ста ынаинтя мя.

8 Tuwing umaga ay aking lilipulin ang lahat na masama sa lupain; upang ihiwalay ang lahat na manggagawa ng kasamaan sa bayan ng Panginoon.

Ын фиекаре диминяцэ вой нимичи пе тоць чей рэй дин царэ, ка сэ стырпеск дин четатя Домнулуй пе тоць чей че сэвыршеск нелеӂюиря.