< Mga Awit 101 >

1 Aking aawitin ang kagandahang-loob at kahatulan: sa iyo, Oh Panginoon, aawit ako ng mga pagpupuri.
Kasakkung: Devit Lungmanae hoi kângingnae la ka sak han. BAWIPA nang koe pholennae la ka sak han.
2 Ako'y magpapakapantas sa sakdal na lakad: Oh kailan ka pasasa akin? Ako'y lalakad sa loob ng aking bahay na may sakdal na puso.
Ka kuep e lamthung dawk lungang lahoi ka hring han. Oe, nâtuek ne kai koe na tho han vai. Ka imthungkhu dawk ka thoung e lungthin hoi ka o han.
3 Hindi ako maglalagay ng hamak na bagay sa harap ng aking mga mata: aking ipinagtanim ang gawa nilang lisya: hindi kakapit sa akin.
Ka mithmu vah hawihoehnae banghai ka tat mahoeh. Katâlawnaw ni tawksaknae hah ka hmuhma teh, kai dawk kâbet mahoeh.
4 Ang suwail na puso ay hihiwalay sa akin: hindi ako makakaalam ng masamang bagay.
Lungthin longkawinae ni na ceitakhai vaiteh, hawihoehnae hah ka panuek mahoeh.
5 Ang sumisirang puri na lihim sa kaniyang kapuwa ay aking ibubuwal: siya na may mapagmataas na tingin at may palalong puso ay hindi ko titiisin.
Arulahoi a imri ka pathoe e pueng ka raphoe vaiteh, a minhmai kâoup niteh, a lungpouk ka rasang e naw hah ka panguep mahoeh.
6 Ang mga mata ko'y itititig ko sa mga tapat sa lupain, upang sila'y makatahan na kasama ko: siya na lumalakad sa sakdal na daan, siya'y mangangasiwa sa akin.
Yuemkamcu e khocanaw teh kai koe ao awh nahanelah, ka khetyawt han. Ka kuep e lamthung ka dawn e ni kaie thaw a tawk awh han.
7 Siyang gumagawa ng karayaan ay hindi tatahan sa loob ng aking bahay: siyang nagsasalita ng kabulaanan ay hindi matatatag sa harap ng aking mga mata.
Tami ka dumyen e teh, ka im dawk awm mahoeh. Laithoe kadeinaw teh, ka hmalah pou awm awh mahoeh.
8 Tuwing umaga ay aking lilipulin ang lahat na masama sa lupain; upang ihiwalay ang lahat na manggagawa ng kasamaan sa bayan ng Panginoon.
Hawihoehnae ka sak e naw hah BAWIPA e khopui dawk hoi raphoe nahanlah, tamikathoutnaw pueng teh palang a raphoe han toe.

< Mga Awit 101 >