Mga Kawikaan 1
1 Ang mga kawikaan ni Salomon na anak ni David na hari sa Israel:
Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
2 Upang umalam ng karunungan at turo; upang bulayin ang mga salita ng pagkaunawa;
Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
3 Upang tumanggap ng turo sa pantas na paguugali, sa katuwiran, at kahatulan, at karampatan;
Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
4 Upang magbigay ng katalinuhan sa musmos. Kaalaman at pagbubulay sa kabataan:
Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
5 Upang marinig ng pantas, at lumago sa ikatututo: at upang tamuhin ng taong may unawa ang magagaling na payo:
Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
6 Upang umunawa ng kawikaan at ng kahulugan; ng mga salita ng pantas, at ng kanilang malalabong sabi.
Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
7 Ang takot sa Panginoon ay pasimula ng kaalaman: nguni't ang mangmang ay humahamak sa karunungan at turo.
Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
8 Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang kautusan ng iyong ina:
Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
9 Sapagka't sila'y magiging tali ng biyaya sa iyong ulo, at mga kuwintas sa ligid ng iyong leeg.
Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
10 Anak ko, kung ikaw ay hikayatin ng mga makasalanan, huwag mong tulutan.
Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
11 Kung kanilang sabihin, sumama ka sa amin, tayo'y magsibakay sa pagbububo ng dugo, tayo'y mangagkubli ng silo na walang anomang kadahilanan sa walang sala;
Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
12 Sila'y lamunin nating buhay na gaya ng Sheol. At buo, na gaya ng nagsibaba sa lungaw; (Sheol h7585)
Прождрећемо их као гроб живе, и свеколике као оне који силазе у јаму; (Sheol h7585)
13 Tayo'y makakasumpong ng lahat na mahalagang pag-aari, ating pupunuin ang ating mga bahay ng samsam;
Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
14 Ikaw ay makikipagsapalaran sa gitna namin; magkakaroon tayong lahat ng isang supot:
Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
15 Anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas:
Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
16 Sapagka't ang kanilang mga paa ay nagsisitakbo sa kasamaan, at sila'y nangagmamadali sa pagbububo ng dugo.
Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
17 Sapagka't walang kabuluhang naladlad ang silo, sa paningin ng alin mang ibon:
Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
18 At binabakayan ng mga ito ang kanilang sariling dugo, kanilang ipinagkukubli ng silo ang kanilang sariling mga buhay.
А они вребају своју крв и заседају својој души.
19 Ganyan ang mga lakad ng bawa't sakim sa pakinabang; na nagaalis ng buhay ng mga may-ari niyaon.
Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
20 Karunungan ay humihiyaw na malakas sa lansangan; kaniyang inilalakas ang kaniyang tinig sa mga luwal na dako;
Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
21 Siya'y humihiyaw sa mga pangulong dako na pinaglilipunan; sa pasukan ng mga pintuang-bayan, sa bayan, kaniyang binibigkas ang kaniyang mga salita:
У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
22 Hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? At ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
23 Magsibalik kayo sa aking saway: narito, aking ibubuhos ang aking espiritu sa inyo.
Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
24 Sapagka't ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi: aking iniunat ang aking kamay, at walang makinig;
Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
25 Kundi inyong iniuwi sa wala ang buo kong payo, at hindi ninyo inibig ang aking saway:
Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
26 Ako naman ay tatawa sa kaarawan ng inyong kasakunaan: ako'y manunuya pagka ang inyong takot ay dumarating;
Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
27 Pagka ang iyong takot ay dumarating na parang bagyo. At ang inyong kasakunaan ay dumarating na parang ipoipo; pagka ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.
Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
28 Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, nguni't hindi ako sasagot; hahanapin nila akong masikap, nguni't hindi nila ako masusumpungan:
Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
29 Sapagka't kanilang ipinagtanim ang kaalaman, at hindi pinili ang takot sa Panginoon.
Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
30 Ayaw sila ng aking payo; kanilang hinamak ang buo kong pagsaway:
Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
31 Kaya't sila'y magsisikain ng bunga ng kanilang sariling lakad, at mabubusog ng kanilang sariling mga kagagawan.
Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
32 Sapagka't papatayin sila ng pagtalikod ng musmos, at ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila.
Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
33 Nguni't ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay. At tatahimik na walang takot sa kasamaan.
Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.
