< Mga Kawikaan 9 >
1 Itinayo ng karunungan ang kaniyang bahay, kaniyang tinabas ang kaniyang pitong haligi:
Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 Pinatay niya ang kaniyang mga hayop: hinaluan niya ang kaniyang alak; kaniya namang ginayakan ang kaniyang dulang.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Kaniya namang sinugo ang kaniyang mga alilang babae; siya'y sumisigaw sa mga pinakapantas na dako sa bayan:
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
4 Kung sinoma'y musmos, pumasok dito: tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Kayo'y magsiparito, magsikain kayo ng aking tinapay, at magsiinom kayo ng alak na aking hinaluan.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Iwan ninyo, ninyong mga musmos at kayo'y mabuhay; at kayo'y magsilakad sa daan ng kaunawaan.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 Siyang sumasaway sa manglilibak ay nagtataglay ng kahihiyan sa kaniyang sarili: at siyang sumasaway sa masama ay nagtataglay ng pula sa kaniyang sarili.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Huwag mong sawayin ang manglilibak, baka ipagtanim ka niya: sawayin mo ang pantas, at kaniyang iibigin ka.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Turuan mo ang pantas, at siya'y magiging lalong pantas pa: iyong turuan ang matuwid, at siya'y lalago sa pagkatuto.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan: at ang pagkakilala sa Banal ay kaunawaan.
Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Sapagka't sa pamamagitan ko ay dadami ang iyong mga kaarawan, at ang mga taon ng iyong buhay ay magsisidami.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Kung ikaw ay pantas, ikaw ay pantas sa ganang iyong sarili: at kung ikaw ay manglilibak, ikaw na magisa ang magpapasan.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 Ang hangal na babae ay madaldal; siya'y musmos at walang nalalaman.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 At siya'y nauupo sa pintuan ng kaniyang bahay, sa isang upuan sa mga mataas na dako sa bayan,
sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
15 Upang tawagin ang nangagdadaan, na nagsisiyaong matuwid ng kanilang mga lakad:
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 Sinomang musmos ay pumasok dito: at tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 Ang mga nakaw na tubig ay matamis, at ang tinapay na kinakain sa lihim ay masarap.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
18 Nguni't hindi niya nalalaman na ang patay ay nandoon; na ang mga panauhin niya ay nangasa mga kalaliman ng Sheol. (Sheol )
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ eius. (Sheol )