Mga Kawikaan 7
1 Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.
My son! keep my sayings, And my commands lay up with thee.
2 Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.
Keep my commands, and live, And my law as the pupil of thine eye.
3 Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.
Bind them on thy fingers, Write them on the tablet of thy heart.
4 Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:
Say to wisdom, 'My sister Thou [art].' And cry to understanding, 'Kinswoman!'
5 Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.
To preserve thee from a strange woman, From a stranger who hath made smooth her sayings.
6 Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;
For, at a window of my house, Through my casement I have looked out,
7 At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,
And I do see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,
8 Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;
Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he doth step,
9 Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.
In the twilight — in the evening of day, In the darkness of night and blackness.
10 At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.
And, lo, a woman to meet him — (A harlot's dress, and watchful of heart,
11 Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:
Noisy she [is], and stubborn, In her house her feet rest not.
12 Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,
Now in an out-place, now in broad places, And near every corner she lieth in wait) —
13 Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:
And she laid hold on him, and kissed him, She hath hardened her face, and saith to him,
14 Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.
'Sacrifices of peace-offerings [are] by me, To-day I have completed my vows.
15 Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.
Therefore I have come forth to meet thee, To seek earnestly thy face, and I find thee.
16 Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.
[With] ornamental coverings I decked my couch, Carved works — cotton of Egypt.
17 At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.
I sprinkled my bed — myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.
Come, we are filled [with] loves till the morning, We delight ourselves in loves.
19 Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:
For the man is not in his house, He hath gone on a long journey.
20 Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.
A bag of money he hath taken in his hand, At the day of the new moon he cometh to his house.'
21 Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.
She turneth him aside with the abundance of her speech, With the flattery of her lips she forceth him.
22 Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;
He is going after her straightway, As an ox unto the slaughter he cometh, And as a fetter unto the chastisement of a fool,
23 Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.
Till an arrow doth split his liver, As a bird hath hastened unto a snare, And hath not known that it [is] for its life.
24 Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.
And now, ye sons, hearken to me, And give attention to sayings of my mouth.
25 Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.
Let not thy heart turn unto her ways, Do not wander in her paths,
26 Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.
For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.
