Mga Kawikaan 7
1 Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
2 Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.
vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
3 Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.
bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
4 Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:
sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
5 Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.
at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
6 Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
7 At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,
og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
8 Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;
han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
9 Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
10 At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
11 Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
12 Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,
snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
13 Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
14 Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.
»Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
15 Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
16 Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
17 At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
18 Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
19 Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:
Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
20 Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.
Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
21 Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
24 Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
25 Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
26 Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
