Mga Kawikaan 6
1 Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,
Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,
2 Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.
er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,
3 Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.
gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,
4 Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.
unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.
5 Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon sa kamay ng mamimitag.
Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!
6 Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:
Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
7 Na bagaman walang pangulo, tagapamahala, o pinuno,
Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
8 Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, at pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.
men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
9 Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?
Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
10 Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:
Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
11 Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, at ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.
so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
12 Taong walang kabuluhan, taong masama, ay siya na lumalakad na may masamang bibig;
Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,
13 Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;
som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,
14 Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; siya'y naghahasik ng pagtatalo.
med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.
15 Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.
Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.
16 May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:
Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:
17 Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;
Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,
18 Puso na kumakatha ng mga masamang akala, mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;
hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,
19 Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, at ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.
den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.
20 Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:
Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!
21 Ikintal mong lagi sa iyong puso, itali mo sa iyong leeg.
Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
22 Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; at pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.
Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
23 Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; at ang mga saway na turo ay daan ng buhay:
For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
24 Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.
Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.
25 Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; at huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.
Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!
26 Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: at hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.
For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.
27 Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, at hindi masusunog ang kaniyang mga suot?
Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
28 O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, at ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?
Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
29 Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.
So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
30 Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, upang busugin siya pagka siya'y gutom:
Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?
31 Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.
Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.
32 Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.
Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
33 Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; at ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.
Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
34 Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; at hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.
For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
35 Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.
Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.
