Mga Kawikaan 5
1 Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:
Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam,
2 Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.
ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris.
3 Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:
Favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius.
4 Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.
Novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
5 Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol; (Sheol h7585)
Pedes eius descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant. (Sheol h7585)
6 Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.
Per semitam vitæ non ambulant, vagi sunt gressus eius, et investigabiles.
7 Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.
Nunc ergo fili mi audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
8 Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:
Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus eius.
9 Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:
Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli.
10 Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;
Ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
11 At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,
et gemas in novissimis, quando consumseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
12 At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:
Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
13 Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!
nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
14 Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.
Pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
15 Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.
Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui:
16 Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?
Deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
17 Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.
Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
18 Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.
Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ:
19 Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.
cerva charissima, et gratissimus hinnulus. Ubera eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
20 Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?
Quare seduceris fili mi ab aliena, et foveris in sinu alterius?
21 Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.
Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus eius considerat.
22 Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.
Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
23 Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.
Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.
