< Mga Kawikaan 5 >
1 Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:
My son! Give attention to my wisdom, Incline your ear to my understanding,
2 Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.
To observe thoughtfulness, And your lips keep knowledge.
3 Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:
For the lips of a strange woman drop honey, And her mouth [is] smoother than oil,
4 Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.
And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
5 Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol; (Sheol )
Her feet are going down to death, Her steps take hold of Sheol. (Sheol )
6 Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.
The path of life—lest you ponder, Her paths have moved—you do not know.
7 Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.
And now, you sons, listen to me, And do not turn from sayings of my mouth.
8 Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:
Keep your way far from off her, And do not come near to the opening of her house,
9 Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:
Lest you give your splendor to others, And your years to the fierce,
10 Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;
Lest strangers be filled [with] your power, And your labors in the house of a stranger,
11 At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,
And you have howled in your latter end, In the consumption of your flesh and your food,
12 At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:
And have said, “How I have hated instruction, And my heart has despised reproof,
13 Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!
And I have not listened to the voice of my teachers, And have not inclined my ear to my teachers.
14 Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.
As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a congregation.”
15 Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.
Drink waters out of your own cistern, Even flowing ones out of your own well.
16 Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?
Let your fountains be scattered abroad, In broad places streams of waters.
17 Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.
Let them be to you for yourself, And not to strangers with you.
18 Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.
Let your fountain be blessed, And rejoice because of the wife of your youth,
19 Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.
A doe of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy you at all times, Magnify yourself in her love continually.
20 Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?
And why do you magnify yourself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
21 Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.
For the ways of each are before the eyes of YHWH, And He is pondering all his paths.
22 Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.
His own iniquities capture the wicked, And he is holden with the ropes of his sin.
23 Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.
He dies without instruction, And magnifies himself in the abundance of his folly!