< Mga Kawikaan 29 >

1 Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.
Человек, который, будучи обличаем, ожесточает выю свою, внезапно сокрушится, и не будет ему исцеления.
2 Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
Когда умножаются праведники, веселится народ, а когда господствует нечестивый, народ стенает.
3 Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.
Человек, любящий мудрость, радует отца своего; а кто знается с блудницами, тот расточает имение.
4 Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.
Царь правосудием утверждает землю, а любящий подарки разоряет ее.
5 Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.
Человек, льстящий другу своему, расстилает сеть ногам его.
6 Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.
В грехе злого человека - сеть для него, а праведник веселится и радуется.
7 Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.
Праведник тщательно вникает в тяжбу бедных, а нечестивый не разбирает дела.
8 Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.
Люди развратные возмущают город, а мудрые утишают мятеж.
9 Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.
Умный человек, судясь с человеком глупым, сердится ли, смеется ли, - не имеет покоя.
10 Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.
Кровожадные люди ненавидят непорочного, а праведные заботятся о его жизни.
11 Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.
Глупый весь гнев свой изливает, а мудрый сдерживает его.
12 Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.
Если правитель слушает ложные речи, то и все служащие у него нечестивы.
13 Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.
Бедный и лихоимец встречаются друг с другом; но свет глазам того и другого дает Господь.
14 Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.
Если царь судит бедных по правде, то престол его навсегда утвердится.
15 Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.
Розга и обличение дают мудрость; но отрок, оставленный в небрежении, делает стыд своей матери.
16 Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.
При умножении нечестивых умножается беззаконие; но праведники увидят падение их.
17 Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.
Наказывай сына твоего, и он даст тебе покой, и доставит радость душе твоей.
18 Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.
Без откровения свыше народ необуздан, а соблюдающий закон блажен.
19 Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.
Словами не научится раб, потому что, хотя он понимает их, но не слушается.
20 Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.
Видал ли ты человека опрометчивого в словах своих? на глупого больше надежды, нежели на него.
21 Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.
Если с детства воспитывать раба в неге, то впоследствии он захочет быть сыном.
22 Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.
Человек гневливый заводит ссору, и вспыльчивый много грешит.
23 Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.
Гордость человека унижает его, а смиренный духом приобретает честь.
24 Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.
Кто делится с вором, тот ненавидит душу свою; слышит он проклятие, но не объявляет о том.
25 Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.
Боязнь пред людьми ставит сеть; а надеющийся на Господа будет безопасен.
26 Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.
Многие ищут благосклонного лица правителя, но судьба человека - от Господа.
27 Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.
Мерзость для праведников - человек неправедный, и мерзость для нечестивого - идущий прямым путем.

< Mga Kawikaan 29 >