Mga Kawikaan 29
1 Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.
He who, being often reproved, hardeneth his neck, Shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
2 Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
When the righteous are powerful, the people rejoice; But when the wicked beareth rule, the people mourn.
3 Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.
He who loveth wisdom rejoiceth his father; But he who is a companion of harlots destroyeth his substance.
4 Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.
A king by equity establisheth a land; But he who receiveth gifts overthroweth it.
5 Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.
A man who flattereth his neighbor Spreadeth a net for his feet.
6 Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.
In the transgression of a wicked man there is a snare; But the righteous shall sing and rejoice.
7 Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.
A righteous man careth for the cause of the poor; A wicked man discerneth not knowledge.
8 Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.
Scoffers kindle a city into a flame; But wise men pacify wrath.
9 Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.
If a wise man contend in a cause with a fool, Whether he rage or laugh, there will be no rest.
10 Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.
The bloodthirsty man hateth the upright; But the righteous seek to preserve his life.
11 Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.
A fool letteth all his anger come out; But a wise man keepeth it back.
12 Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.
If a ruler listen to words of falsehood, All his servants become wicked.
13 Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.
The poor man and the oppressor meet together: The LORD giveth light to the eyes of them both.
14 Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.
The king that judgeth the poor with uprightness, His throne shall be established for ever.
15 Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.
The rod and reproof give wisdom; But a child left to himself bringeth shame to his mother.
16 Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.
When the wicked are powerful, transgression increaseth; But the righteous shall see their fall.
17 Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.
Chastise thy son, and he will give thee rest; Yea, he will give delight to thy soul.
18 Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.
Where there is no vision, the people become unruly; But he that keepeth the law, happy is he.
19 Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.
A servant will not be corrected by words; For, though he understand, he will not obey.
20 Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.
Seest thou a man hasty in his words? There is more hope of a fool than of him.
21 Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.
He that bringeth up his servant delicately from childhood Shall have him become a son at the last.
22 Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.
An angry man stirreth up strife, And a passionate man aboundeth in transgression.
23 Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.
A man's pride will bring him low; But he that is of a humble spirit shall obtain honor.
24 Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.
He who shareth with a thief hateth himself: He heareth the curse, but maketh no discovery.
25 Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.
The fear of man bringeth a snare; But whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.
26 Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.
Many are they who seek the ruler's favor; But every man's judgment cometh from the LORD.
27 Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.
As the unjust man is an abomination to the righteous, So the upright in his way is an abomination to the wicked.
