Mga Kawikaan 27
1 Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.
Boast not thyself of to-morrow; For thou knowest not what a day may bring forth!
2 Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.
Let another man praise thee, and not thine own mouth; A stranger, and not thine own lips.
3 Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.
A stone is heavy and sand is weighty; But a fool's wrath is heavier than both.
4 Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?
Wrath is cruel, and anger overwhelming; But who is able to stand before jealousy?
5 Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.
Better is open rebuke Than love kept concealed.
6 Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.
Faithful are the wounds of a friend; But the kisses of an enemy are deceitful.
7 Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.
He who is fed to the full loatheth the honeycomb; But to the hungry any bitter thing is sweet.
8 Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.
As a bird that wandereth from its nest, So is a man who wandereth from his place.
9 Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.
Oil and perfume gladden the heart; Sweet also is one's friend by hearty counsel.
10 Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.
Thine own friend and thy father's friend forsake not; And go not into thy brother's house in the day of thy calamity. Better is a neighbor that is near, than a brother far off.
11 Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.
Be wise, my son, and make my heart glad, That I may give an answer to him that reproacheth me.
12 Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.
A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; The simple pass on, and are punished.
13 Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.
Take his garment who is surety for another; Yea, take a pledge of him who is bound for a stranger.
14 Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.
He who blesseth his neighbor with a loud voice, rising early for it, It shall be accounted to him as a curse.
15 Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:
A continual dropping in a very rainy day And a quarrelsome wife are alike.
16 Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.
He who restraineth her restraineth the wind; And his right hand layeth hold of oil.
17 Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.
Iron sharpeneth iron; So one man sharpeneth the face of another.
18 Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.
He that watcheth the fig-tree shall eat its fruit; So he that is careful for his master shall come to honor.
19 Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.
As in water face answereth to face, So doth the heart of man to man.
20 Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man. (Sheol h7585)
The realms of the dead are never full; So the eyes of man are never satisfied. (Sheol h7585)
21 Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.
The refining-pot is for silver, and the furnace for gold; So let a man be to the mouth that giveth him praise.
22 Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.
Though thou shouldst beat a fool in a mortar, Among bruised wheat, with a pestle, Yet will not his folly depart from him.
23 Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:
Be thou diligent to know the state of thy flocks, And look well to thy herds!
24 Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?
For riches last not for ever; Not even a crown endureth from generation to generation.
25 Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.
The hay disappeareth, and the tender grass showeth itself, And the herbage of the mountains is gathered in.
26 Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:
The lambs are thy clothing, And the goats the price of thy field.
27 At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.
There is goat's milk enough for thy food, For the food of thy household, And for the sustenance of thy maidens.
