Mga Kawikaan 27
1 Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.
Boast not thyself of to-morrow; For thou knowest not what a day may bring forth.
2 Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.
Let another man praise thee, and not thine own mouth; A stranger, and not thine own lips.
3 Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.
A stone is heavy, and the sand weighty; But a fool’s vexation is heavier than they both.
4 Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?
Wrath is cruel, and anger is overwhelming; But who is able to stand before jealousy?
5 Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.
Better is open rebuke Than love that is hidden.
6 Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.
Faithful are the wounds of a friend; But the kisses of an enemy are profuse.
7 Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.
The full soul loatheth a honeycomb; But to the hungry soul every bitter thing is sweet.
8 Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.
As a bird that wandereth from her nest, So is a man that wandereth from his place.
9 Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.
Oil and perfume rejoice the heart; So doth the sweetness of a man’s friend [that cometh] of hearty counsel.
10 Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.
Thine own friend, and thy father’s friend, forsake not; And go not to thy brother’s house in the day of thy calamity: Better is a neighbor that is near than a brother far off.
11 Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.
My son, be wise, and make my heart glad, That I may answer him that reproacheth me.
12 Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.
A prudent man seeth the evil, [and] hideth himself; [But] the simple pass on, [and] suffer for it.
13 Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.
Take his garment that is surety for a stranger; And hold him in pledge [that is surety] for a foreign woman.
14 Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.
He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, It shall be counted a curse to him.
15 Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:
A continual dropping in a very rainy day And a contentious woman are alike:
16 Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.
He that would restrain her restraineth the wind; And his right hand encountereth oil.
17 Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.
Iron sharpeneth iron; So a man sharpeneth the countenance of his friend.
18 Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.
Whoso keepeth the fig-tree shall eat the fruit thereof; And he that regardeth his master shall be honored.
19 Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.
As in water face [answereth] to face, So the heart of man to man.
20 Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man. (Sheol h7585)
Sheol and Abaddon are never satisfied; And the eyes of man are never satisfied. (Sheol h7585)
21 Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.
The refining pot is for silver, and the furnace for gold; And a man is [tried] by his praise.
22 Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.
Though thou shouldest bray a fool in a mortar with a pestle along with bruised grain, Yet will not his foolishness depart from him.
23 Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:
Be thou diligent to know the state of thy flocks, [And] look well to thy herds:
24 Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?
For riches are not for ever; And doth the crown endure unto all generations?
25 Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.
The hay is carried, and the tender grass showeth itself, And the herbs of the mountains are gathered in.
26 Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:
The lambs are for thy clothing, And the goats are the price of the field;
27 At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.
And [there will be] goats’ milk enough for thy food, for the food of thy household, And maintenance for thy maidens.
